Koffiekamer« Terug naar discussie overzicht

1. [verwijderd] 17 november 2009 17:43

   auteur info

   •    [verwijderd]

     Lid sinds: 01 jan 0001

     Laatste bezoek: 01 jan 0001

   •    Aanbevelingen

     Ontvangen: 0

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 0

   quote:

   BOEROE schreef:

   [quote=blaaskaak]
   Een short seller kan niet iets verkopen wat hij niet heeft. Hij/zij leent het dus. Niets mis mee dus.
   [/quote]
   
   dat klopt beter .. :)
   

   *!*
2. voda 27 november 2009 16:05

   auteur info

   •    voda

     Lid sinds: 02 dec 2005

     Laatste bezoek: 05 jan 2025

   •    Aanbevelingen

     Ontvangen: 91079

     Gegeven: 22475

   •    Aantal posts: 380.337

   bij mercurius
   28 november 2009 | Het Financieele Dagblad
   Door: Conijn, F.
   
   Frits Conijn
   
   'Shorts' zijn van alle tijden
   
   Schurken, die short sellers. Zij verkopen geleende aandelen en speculeren op een koersval die zij zelf veroorzaken. Roddel en achterklap worden niet geschuwd om het aandeel in de gewenste richting te duwen. Op die manier is deze beroepsgroep medeschuldig aan de financiële crisis. Misschien is deze redenering wat kort door de bocht, maar er zit wat in.
   
   'Onzin', zeggen de schurken zelf. 'Alleen de zwakke bedrijven zijn kwetsbaar voor onze activiteiten, en die vormen een sta-in-de-weg voor een gezonde economische groei.' Het recht van de sterkste, en laat de markt zijn werk doen. 'Wij moesten de banken wel een kopje kleiner maken, die sector was veel te groot geworden.' En ook daar zit wat in.
   
   Natuurlijk, de geschiedenis herhaalt zich nooit een-op-een. Maar toch vertonen de verschillende tijden soms zo veel overeenkomsten dat het maken van onderscheid wel erg ingewikkeld wordt. Kijk maar naar de ontwikkelingen in Amsterdam in de winter van 1609.
   
   Toen was koopman Isaac Le Maire de eerste in de geschiedenis die zich bediende van de short-techniek om zijn zin te krijgen. Hij was boos op de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC) en wilde het bestuur van deze eerste multinational ter wereld onder druk zetten.
   
   Le Maire had 85.000 gulden geleend aan de VOC en was daarmee de grootste aandeelhouder. Bij de oprichting van deze handelsmaatschappij was bepaald dat hij dit bedrag na tien jaar weer terug zou krijgen. Maar de VOC had geen zin het geld uit te keren en weigerde bovendien de redenen van dit besluit toe te lichten.
   
   Al eerder waren de verhoudingen grondig verziekt. Er gingen geruchten dat Le Maire opzettelijk kwitanties en andere bewijzen had verduisterd. De vennoten van de VOC lieten hem door de schout dagvaarden, maar Le Maire schikte de zaak voor 7200 gulden. De details van de overtreding werden binnenskamers gehouden. Wel moest Le Maire in 1605 de VOC verlaten.
   
   In een uiterste poging zijn geld terug te krijgen, schreef Isaac Le Maire een brief aan Johan van Oldenbarnevelt, een van de oprichters van de VOC. Daarin stelde hij dat: 'vrije leiden haer geldt niet langer (wordt) onthoude ... als haer lieff is'. Hij pleitte voor de opheffing van de multinational, ook omdat het rendement te laag zou zijn. Andere bedrijven zouden volgens Le Maire meer kans op succes hebben.
   
   Maar volgens de verantwoordelijken moest Le Maire niet zeuren. Naar hun idee kon de koopman zijn leningen met grote winst op de beurs verkopen. Het argument dat het geld van Le Maire nodig was voor de strijd tegen de Spanjaarden woog waarschijnlijk zwaar bij het besluit. Dus werd het monopolie van de VOC verlengd en kon Le Maire fluiten naar zijn centen. Op die manier zag hij zijn plannen om een concurrerend bedrijf op te richten geblokkeerd.
   
   'Dan zal ik jullie krijgen', dacht Le Maire. Hij verkocht op grote schaal leningen, die in de praktijk als aandelen functioneerden, zonder deze te kunnen leveren. Al snel werd deze strategie verboden door de toezichthouder en de koersdaling behoorde snel weer tot het verleden.
   
   Na 400 jaar is de toezichthouder nog geen meter opgeschoten. Nog steeds worden de shorts beschoten met het grove geschut van het verbod, de precisiewapens blijven thuis. Jammer, want met meer creativiteit worden de nadelen bestreden zonder de voordelen te verhinderen. Op de financiële markten moet zelfs de grootste schurk de kans krijgen zijn rol te spelen.
   
   Frits Conijn is redacteur van Het Financieele Dagblad.
   
   Op de financiële markten moet zelfs de grootste schurk zijn rol spelen
   
   Copyright (c) 2009 Het Financieele Dagblad