Ontvang nu dagelijks onze kooptips!

word abonnee
IEX 25 jaar desktop iconMarkt Monitor

Aandeel SBM Offshore AEX:SBMO.NL, NL0000360618

Laatste koers (eur) Verschil Volume
16,880   +0,170   (+1,02%) Dagrange 16,700 - 16,940 88.280   Gem. (3M) 345,1K

SBM Offshore - on topic - december 2017

107 Posts
Pagina: «« 1 2 3 4 5 6 | Laatste | Omlaag ↓
  1. Dutchtenor 29 december 2017 11:50
    quote:

    Ritageld schreef op 29 december 2017 10:05:

    Nog ca. 7,5 handelsuren in 2017. We kunnen nu al konkluderen dat 2017 een flop jaar is geworden voor SBMO. Per saldo is de koers niet van zijn plaats gekomen, ondanks een prima jaar voor de crude olie prijs. Maar ja, wat wil je met weer een nieuwe vette boete aan de broek!
    Per saldo niet, maar met een koersverloop tusen 13,11 en 15,95 kan je niet zeggen dat het saai is geweest. Overigens blijft de koers nu aardig aan de bovenkant ondanks de vernieuwde dreiging..
    Succes in 2018!
  2. OngerealiseerdRendement 29 december 2017 14:59
    SBM Offshore was jarenlang de trotse wereldmarktleider in de bouw van boeien, platforms en schepen voor de olie-industrie. Totdat het bedrijf in 2012 verstrikt raakte in een corruptieaffaire. In een sector waar vuile handen bij het zakendoen voorkomt, maakte SBM het na verloop van tijd wel erg bont. De zondeval van een stukje Hollands glorie dat de markt moest domineren.

    Wanneer Tony Mace in april 2008 bestuursvoorzitter wordt van SBM Offshore neemt hij niet alleen het bureau van zijn voorganger Didier Keller over. Mace krijgt ook toegang tot een kluis op het hoofdkantoor in Monaco. Hoe lang die kluis er al staat is onduidelijk. Wat wel zeker is: niemand anders kan en mag hem openen.

    SBM’s eerste hoofd verkoop Hans Eric Jansen, die hem in 1977 binnen ziet komen, omschrijft Mace tegenover deze krant als een ’hele deugdelijke, beetje saaie, Engelse gentleman’. Een jonge, 26-jarige ingenieur, aangetrokken door een snelgroeiend offshore bedrijf om een revolutionaire vinding verder uit te tekenen.

    Verkassen naar Monaco
    Jansen, 80 jaar maar nog altijd in blakende gezondheid, was één van de eerste zeven werknemers van Single Buoy Moorings Inc, dat in 1969 onder de vleugels van de Internationale Handels Combinatie (IHC Holland) werd opgericht voor de doorontwikkeling en verkoop van SBM’s. Dat zijn afmeerboeien voor steeds groter wordende mammoettankers, die dan op volle zee olie laden en lossen, ongeacht de weersomstandigheden.

    Robert Smulders, één van de zeven broers uit de industriële familie die aan de wieg van IHC stond, is de eerste bestuursvoorzitter. In de beginjaren is SBM in Zwitserland gevestigd. Jansen: „Daar was de winstbelasting simpelweg gunstiger.” Maar SBM heeft te veel internationaal personeel, het is moeilijk voldoende werkvergunningen te krijgen als er tientallen mensen worden geworven. In Monaco moet dan geen probleem zijn, zo laten de heren zich verzekeren. SBM Offshore verkast daarom naar Monaco, waar prins Rainier en en zijn vrouw, voormalig filmster Grace Kelly het bedrijf met alle egards welkom heten.

    Vorstendom
    Dat men in het mondaine Monaco wegloopt met het snelgroeiende bedrijf, blijkt onder meer uit de tientallen postzegels met afbeeldingen van producten van SBM Offshore erop, die het vorstendom in de jaren ’80 en ’90 uitgeeft. Bij het vertrek van Jansen als bestuurder, in 1984, heeft SBM er meer dan 500 man in dienst en is het de grootste werkgever van Monaco.

    Begin jaren ’80, als omkoping binnen het bedrijfsleven nog gezien wordt als onderdeel van de Nederlandse VOC-mentaliteit, en smeergeld aftrekbaar is bij de Nederlandse fiscus, geeft president-commissaris Hens Brouwer voor het eerst blijk van enige zorg in een gesprek met Jansen. „,Jullie betalen toch geen smeergeld Hans Eric?’, vroeg hij mij. „Want dan laat ik je publiekelijk vallen.’”

    Jansen: „In die tijd was het wel zo dat er in de oliewereld meerdere bedrijven waren waarvan bekend was of ze wel of juist niet schoon zaken deden. Vergelijk het met doping in de wielrennerij, min of meer een publiek geheim. Maar wij deden dat bij mijn weten niet. De agenten die ons hielpen SBM’s te verkopen, kregen tot 3% commissie over die $6 miljoen. Ik zei tegen Brouwer: ’Ik kan natuurlijk niet garanderen die agenten daar niks mee doen. Maar bij mijn weten gebeurt het niet.’ Later zijn die opdrachten natuurlijk veel groter geworden.”

    Afhankelijk van agenten
    SBM is ook steeds afhankelijker van een netwerk van dergelijk agenten, die van Taiwan tot Iran en Brazilië de lokale kranten lezen en de contacten onderhouden. Na 2012 zou SBM overigens acuut met het werken via tussenpersonen stoppen.

    Tony Mace is één van de vele internationale ingenieurs die in de jaren ’70 een baan vinden bij het snelgroeiende bedrijf. Didier Henri Keller, een in Nice opgegroeide ingenieur, komt ook als dertiger binnen bij het bedrijf. Beide maken op dat moment geen opvallende of verkeerde indruk.
  3. OngerealiseerdRendement 29 december 2017 14:59
    ( Deel 2/2 )

    De jaren ’80 en ’90 zijn voor SBM Offshore goede jaren. De boeien van een paar miljoen dollar worden stapsgewijs doorontwikkeld tot Floating Production Storage and Offloading units, FPSO’s, die gebruikt worden om op zee olie te winnen als het land te ver weg is of de zee te diep. De prijs is ook niet meer pakweg $6 miljoen, maar tussen de $500 miljoen en inmiddels $2 miljard.

    Geen lachertje
    SBM is niet langer het lachertje. Op de werven van IHC ervaart men de jaren ’80 namelijk als een stuk minder florissant. De Nederlandse scheepsbouw belandt in een crisis.

    Op de top van zijn macht neemt SBM na een paar kleinere overnames in 1990 zijn enige serieuze concurrent, het Amerikaanse Imodco, over. Lou Smulders, broer van Rob en kroonprins van SBM, gaat Imodco leiden. Lou vindt het leven in de VS echter dermate aangenaam, dat hij niet meer wil terugkeren als hij gepolst wordt om bestuursvoorzitter van het hele bedrijf te worden. Broer Robert - die beduidend minder fans heeft - en ene Jan Diederik Bax moeten SBM in Monaco de nieuwe eeuw in leiden.

    De grote oliemaatschappijen pikken het niet dat er maar één leverancier van SBM’s en FPSO’s is. Ze gaan juist bestellingen plaatsen bij onder meer Modec, een Japans bedrijf dat onderdeel is van het Mitsui conglomeraat. De gehoopte marktdominantie van SBM blijkt niet makkelijk vol te houden dan gedacht. Een ervaren marktkenner beweert dat het al in deze tijd is dat de vrijdagmiddagborrel bij SBM in Monaco de plek is waar de markt verdeeld wordt.

    Invloed ingewisseld
    De verliezen bij de werven van IHC blijven oplopen. Ook voor SBM wordt daarom de druk om opdrachten aan te nemen, puur en alleen om de handjes aan het werk te houden, groot. Uiteindelijk stoot Didier Keller als kersvers topman in 2004 de werven af. Op 2 mei 2005 maakt ook de naam IHC plaats voor de naam SBM Offshore op de Amsterdamse beurs. De invloed van de familie Smulders wordt zo ingewisseld voor de druk van beursgenoteerde aandeelhouders. Keller, zo stelt een bron in de markt, ontwikkelde daarbij ’een zekere fixatie op de beurskoers’.

    In Brazilië worden rond de eeuwwisseling de grote olie-ontdekkingen uit de jaren ’90 productieklaar gemaakt. Ook worden er nieuwe olievondsten gedaan op kilometers diepte voor de kust bij Rio de Janeiro. Voor SBM Offshore lonken meerdere miljardendeals, die zeer welkom zijn. Het bedrijf heeft een enorme flater begaan met de bouw van een olieproductieplatform op poten, de Yme, dat $1,25 miljard heeft gekost.

    Brievenbusfirma’s
    Concurrenten vrezen echter de manier van zakendoen van wat één van hen ’The Evil Empire’ noemt. En terecht, want SBM haalt talloze opdrachten binnen. Op 24 november 2008 geeft Mace, na voorbereidend werk van verkoper Bob Zubiate, zijn goedkeuring aan het betalen van ruim $5 miljoen smeergeld aan de Braziliaanse agent Julio Faerman om één van die deals binnen te halen.

    In de kluis van zijn kantoor in Monaco, zo schrijft de Department of Justice anno 2017, bevindt zich een spreadsheet met betalingen van ’commissies’. Miljoenen dollars, verspreid over verschillende transacties, worden overgemaakt van de Zwitserse rekeningen van SBM Offshore naar rekeningen van brievenbusfirma’s, eveneens in Zwitserland en in Brazilië.

    In 2009, 2010 en 2011 geeft Mace toestemming voor betalingen aan tussenpersonen in Afrika en Brazilië, zo staat te lezen in documentatie van een districtsrechtbank in Houston, Texas, waar Mace op 9 november jongstleden schuld bekende aan het overtreden van de foreign corruption and practices act. Drie dagen daarvoor ging Zubiate hem voor.

    Celstraf
    Mace is bepaald niet de uitvinder van deze praktijken, blijkt uit de documentatie. Een niet bij naam genoemde ’Executive 1’, lees Didier Keller, wordt door de Amerikaanse Department of Justice nadrukkelijk op de korrel genomen. Daar waar Mace echter eieren voor zijn geld heeft gekozen en meewerkt aan een Amerikaans onderzoek, houdt de naar verluidt in Portugal woonachtige Keller zich tot op heden stil. Tony Mace hoort op 2 februari wat zijn straf wordt, Zubiate op 31 januari. Hen hangt 5 jaar celstraf, $250.000 boete en drie jaar huisarrest boven het hoofd.

    SBM Offshore nam een serie maatregelen sinds 2012 om een eind te maken aan ’onjuiste verkooppraktijken’. Het werkt niet meer met tussenpersonen, en verhuisde het kantoor vanuit Monaco naar Schiphol. Officieel vanwege de aanwezigheid en beursnotering in Nederland. Maar, zo verklapte een bron binnen het bedrijf destijds: „We moesten gewoon weg uit dat oord, die cultuur daar, die mensen.”

    Voor beleggers is SBM Offshore een hoofdpijndossier geworden. Maar „there’s a life after Brazil”, zegt analist André Mulder van Kepler Capital. Hij ziet mogelijkheden in onder meer China. India en Afrika.

    Daarbij zou het kunnen helpen, als de corruptieaffaire afgerond kan worden. „Want de hele markt weet dat SBM het moeilijk heeft, die wordt nu aan alle kanten een poot uitgedraaid,” weten twee insiders.

    Onafhankelijk analist Michel Aupers verwacht over drie jaar een duik in de huuropbrengsten, indien er geen nieuwe leaseprojecten worden binnengehaald. „In het verleden werkte SBM ieder jaar aan zes tot negen verschillende projecten, en op dit moment aan slechts aan twee.” Aupers wijst er op dat SBM er onlangs op hintte dat bestaande contracten in Brazilië mogelijk tegen het licht worden gehouden en dat er nog een schikking moet komen. „SBM is een aandeel met een hoog risicoprofiel.”

    Met medewerking van Wouter van Bergen.

    Dit verhaal is gebaseerd op juridische documenten en talloze gesprekken met betrokkenen. SBM Offshore verwijst in antwoorden op vragen van deze krant naar eerdere persverklaringen.
    Plaats reactie Reactie is te lang, 8000 karakters zijn toegestaan. Belangrijk: lees ook het forumreglement voor regels en uitleg.
  4. NLScorpio 30 december 2017 00:39
    ik zit al zo lang in SBM en dat gedoe in Brazilië verpest alles. Het gedoe moet echt een keer over zijn. Dan kan SBM zich weer gewoon bezig houden met waar het goed in is. Dit duurt al zo lang en het doet het aandeel geen goed maar ook geen recht. Ik blijf SBM trouw en hoop op een snelle en definitieve afronding van de omkoopaffaire in Brazilie. Overigens denk ik dat het gewoon niet anders kon om aan contracten te komen. Dat ligt niet zozeer aan SBM maar aan hoe de markt in dat soort landen werkt. En opeens is er iemand die vindt dat dat niet meer kan en als dan de meerderheid zich erachter schaart heb je een probleem. Ik praat niet goed wat er allemaal gebeurd is maar het moet wel in de juiste context blijven. SBM doet boete, betaalt de boete en dan moet het gewoon afgelopen zijn. Dat gun ik SBM en haar trouwe aandeelhouders (waaronder mijzelf :) voor het nieuwe jaar. Ik zeg: HODL!
  5. Kostunrix 30 december 2017 09:34
    Dank voor het uitgebreide stuk, OngerealiseerdRendement. Heb je een bronvermelding?

    Interessant om nog eens te lezen hoe SBM ontstaan is en hoe het smeergeld common practice werd. Iets wat trouwens voor de hele tak gold; hoewel nogal melodramatisch had Chabas wel een punt met zijn opmerking over een witte zwaan.

    Één kanttekening. Potentiële opdrachtgevers weten inderdaad heel goed dat SBM het niet makkelijk heeft, maar datzelfde geldt voor de concurrentie. Bluewater, om er maar een te noemen, had kort geleden het water aan de lippen staan en BWO was, als ik het me goed herinner, ook aan het reorganiseren. Opdrachten zijn vooralsnog schaars en dat voelt de hele sector. Modec mag dan scoren bij Petrobras, maar de Libra-tender is zo vaak uitgesteld dat de marge op die klus m.i. niet het champagne-niveau van voor de olieprijscrisis zal hebben.
    Dat de gouden tijden voorbij zijn is jammer, maar ik zie nog een gezonde toekomst voor SBM. Op technisch gebied zijn ze nog steeds grensverleggend met innovaties en een lage down time. Dit gekoppeld aan de steeds extremere gebieden waar men olie wil winnen (neem Sealion b.v. en denk aan de arctische gebieden) stemt mij hoopvol. Als ze dan ook nog zo nu en dan een huis tuin en keuken fpsootje verkopen in Afrika of India dan ben ik helemaal happy.
107 Posts
Pagina: «« 1 2 3 4 5 6 | Laatste |Omhoog ↑

Meedoen aan de discussie?

Word nu gratis lid of log in met je emailadres en wachtwoord.