Beleggen in Trumpland

Trump dus. Daar moeten we het de komende vier jaar mee doen. Een Amerikaanse president die zich alleen wil inzetten voor het eigen land. America first! Logisch, dat mensen van buiten bevreesd zijn voor de economische gevolgen van Trump’s beloofde isolationisme.

Om de Amerikaanse industrie te beschermen zullen producten van buiten zwaar worden belast. In China kunnen de rampenplannen uit de bureaulades worden gehaald. Het verhogen van de tariefmuren is goed nieuws voor Amerikaanse bedrijven, die moeite hebben de buitenlandse concurrentie het hoofd te bieden.

Voor een aantal sectoren is de keuze voor Trump om andere redenen een opsteker. Ik ga het rijtje af:

1. Energiebedrijven, die via fracking, olie en gas uit de grond halen, kunnen nog ongestoorder hun gang gaan. Ook bij de kolendelvers kunnen de remmen los. Trump wil dat Amerika voor zijn energie niet langer afhankelijk is van het buitenland (lees: het Midden-Oosten).

Milieu en klimaat hebben voor Trump geen prioritiet. Sterker, Trump beschouwt het broeikaseffect als een verzinsel.

2. Bouw- en aanverwante bedrijven, actief in de infrastructuur, kunnen mega-opdrachten tegemoet zien. Trump wil 1 biljoen dollar vrijmaken om de sterk verwaarloosde Amerikaanse infrastructuur te moderniseren.

Daarnaast wil hij een flinke muur bouwen aan de grens van Mexico. Daar staat inmiddels al een afrastering met een lengte van 1.200 kilometer, dus er moet nog een flink gat van 2.100 kilometer worden gedicht.

3. Trump wil Amerika great again maken. Daarvoor moet er nog meer geld naar defensie. Hoewel de Verenigde Staten al meer uitgeven dan de rest van de wereld bij elkaar is dat niet genoeg. Grote Amerikaanse defensiebedrijven zullen profiteren.

4. In de aanloop naar de verkiezingen gingen de koersen van Amerikaanse farmaceuten over een breed front omlaag. Clinton beloofde immers als president de torenhoge medicijnprijzen in de Verenigde Staten omlaag te krijgen.

Trump was nog niet gekozen of de koersen van big pharma gingen door het dak.

5. Banken en verzekeraars zullen niet rouwig zijn als er met Trump een einde komt aan de lage rente. Daarnaast wordt Trump’s hekel aan regels en toezicht door hen gedeeld.

Fondsvergelijking

Voor wie nu zin heeft gekregen om een mandje Amerikaanse aandelen te kopen, houd ik drie Amerikaanse aandelenfondsen tegen het licht. Alle zijn actief gemanaged, zodat er optimaal op de Amerikaanse politieke omwenteling kan worden ingespeeld.

1. Axa Rosenberg US Equity Alpha
2. Blackrock US Flexible Equity Fund
3. Robeco BP US Large Cap Equities

Om de vergelijking eenvoudig te houden, kijk ik vooral naar de historische rendementen, de kosten en de risico’s.

Ervan uitgaande dat de verantwoordelijke managers van de actieve fondsen hun portefeuille flink aanpassen aan de nieuwe realiteit in Washington heeft het weinig zin om de bestaande portefeuilles onder een vergrootglas te houden.

Rendement 10 jaar (gemiddeld per jaar)

• Axa US Equity Alpha: 4,6%
• Blackrock US Flexible: 6,0%
• Robeco BP US Large Cap: 5,0%

Rendement 5 (gemiddeld per jaar)

• Axa US Equity Alpha: 11,3%
• Blackrock US Flexible: 16,3%
• Robeco BP US Large Cap: 11,9%

Rendement sinds 1 januari 2016

• Axa US Equity Alpha: 5,0%
• Blackrock US Flexible: 1,2%
• Robeco BP US Large Cap: 5,4%

Kosten

• Axa US Equity Alpha: 0,83%
• Blackrock US Flexible: 1,06%
• Robeco BP US Large Cap: 0,81%

Risico’s (standaarddeviatie)

• Axa US Equity Alpha: 10,40
• Blackrock US Flexible: 13,33
• Robeco BP US Large Cap: 11,47

Conclusies

Op basis van langetermijnrendementen is het Amerikafonds van Blackrock de winnaar. Maar: het fonds is ook de duurste en de risicovolste van de drie, en het kortetermijnrendement houdt niet over.

De overige twee houden elkaar keurig in evenwicht. Beide rekenen dezelfde kosten en hebben dit jaar praktisch hetzelfde gerendeerd. Axa Rosenberg US Equity Alpha belegt iets defensiever. Dat is een plus, gelet op de bijzondere tijden die we met meneer Trump tegemoet gaan.

Bron: Morningstar, peildatum: 10 november 2016