Vooruitblik 2003:
Tussen waar en waan

Een periode waarin de mensheid zozeer in beslag werd genomen door eigen gewin, dat ieder besef van historie, ieder gevoel voor de juiste maat en interesse in de toekomst en in elkaar een weduwen- en wezenbestaan doormaakten.

Hoofd op hol
Een periode waarin met de feiten een loopje werd genomen. Niet alleen het bedrijfsleven (onder andere accountants, beursanalisten en bouwondernemingen) bezweek onder de druk om de winst naar steeds hogere regionen te jagen. Privé-personen lieten zich ook, onder andere door zogenaamde financiële planners, het hoofd op hol jagen.

Principes als risicobewustzijn en zelfbeheersing werden overboord gegooid. Het enige dat telde, was het te behalen rendement. De financiële pers ging ook niet vrijuit. In steeds ruimere mate werd voorzien in ons verlangen naar gemakkelijk consumeerbare informatie, dit ten koste van het onderscheid tussen waar en waan, ofwel tussen feiten en entertainment.

De politiek? Die kwam in 2002 niet verder dan de verzuchting dat we weer nodig normen en waarden moeten worden bijgebracht en faalde intussen jammerlijk om zelf het goede voorbeeld te geven. De wetenschap verrijkte onze maatschappij met de nodige wetenschappelijke tools, om de grens tussen waar en waan ongehinderd over te steken.

Daders en slachtoffers
Vooral de statistische rekenkunde leverde kengetallen, die uitblonken in het herscheppen van een geheel nieuwe, veel gemakkelijker verkoopbare schijnwerkelijkheid. Waardoor een wetenschappelijk onderbouwd proces van ware feiten, naar halve waarheden, dus ook naar halve leugens, eindigend in hele leugens kon ontstaan.

Hoe kan de mens tot meer fundamenteel onderbouwde keuzen en gedragingen komen als hij geen onderscheid kan, misschien niet eens wil, maken tussen wat nep is en wat echt? Onder het motto wie niet horen wil moet voelen, is de enige mogelijkheid dat deze schijnwereld verward raakt in zijn zelf geweven web van halve en hele leugens.

Vervolgens wordt dat voor iedereen tastbaar als alles als een kerstmispudding in elkaar zakt. Dat is nu precies wat in het achterliggende jaar is gebeurd. Natuurlijk proberen sommigen zich eruit te draaien door anderen voor hun verlies verantwoordelijk te houden of zelfs aansprakelijk te stellen. Alleen is de grens tussen dader en slachtoffer flinterdun.

Schat zoeken
Het heeft geen pas om alleen met de vinger te wijzen naar bouwondernemingen, accountants, vermogensbeheerders, politici, wetenschappers of beursanalisten. Dat getuigt van selectieve verontwaardiging en doet wederom de werkelijkheid geweld aan. Daarentegen geeft het blijk van realiteitszin als we in de eerste plaats bij zichzelf te rade gaan.

Volgens een oude Chinese wijsheid is niet succes, maar falen ’s mens grootste vriend. Vanuit dat oogpunt bezien bracht het achterliggende jaar de mensheid misschien wel een van de meest kostbare, verborgen geschenken. Om deze schat te vinden moeten we diep willen graven, in het geduldige besef dat de kosten voor de baten uitgaan.

Een werkelijke investering in onszelf en in elkaar, in plaats van de pijn van 2002 wederom via consumptieve waarheden trachten te verdoven. Misschien een aardige hint voor al diegenen die nog geen goede voornemens voor 2003 konden bedenken.

Dit artikel is mede tot stand gekomen op basis van een onafhankelijke analyse van uit onafhankelijke bronnen verkregen data. Voor eventuele fouten en/of vergissingen hierin, kan Bos & Partners geen aansprakelijkheid aanvaarden. Evenmin is de inhoud van onze artikelen bedoeld als stilzwijgende aan- of verkoopaanbeveling. De doelstelling van Bos & Partners beperkt zich tot het verstrekken van objectieve informatie.