Ontvang nu dagelijks onze kooptips!

word abonnee
Van beleggers
voor beleggers
desktop iconMarkt Monitor
  • Word abonnee
  • Inloggen

    • Geen account? Registreren

    Wachtwoord vergeten?

Koffiekamer« Terug naar discussie overzicht

De ideale jongen is een meisje

10 Posts
| Omlaag ↓
  1. [verwijderd] 4 mei 2010 08:22
    [Modbreak IEX: Gelieve te discussiëren over hetgeen wat jullie hier samenbrengt: Beleggen. Thread afgesloten.]

    Klas (Marcel van den Bergh / de Volkskrant)

    AMSTERDAM - Typisch mannelijke eigenschappen als lef en competitiedrang liggen niet meer zo goed. Het gelazer begint eigenlijk al op de basisschool: netjes samenwerken is de norm, waar jongens graag klierenderwijs onderzoeken. Gevolg is dat jongens het nakijken hebben in het onderwijs. De meisjes doen het veel beter. Tijd voor een actie Red De Jongens?

    Bij de chimpansees zie je het óók al. De meisjes zijn de betere studenten. Dat ontdekte de Amerikaanse primatologe Elizabeth Lonsdorf een paar jaar geleden. Jonge chimps leren van hun moeder hoe ze van planten werktuigen maken om voedzame termieten te vangen. De oplettende meisjes kijken de vaardigheid af bij hun moeder; als ze 30 maanden oud zijn, kunnen ze ook zulk nuttig gereedschap maken. Na-apen dus. De jongenschimps hebben daar niet zo’n zin in. Ze kunnen zich minder goed concentreren en geven de voorkeur aan een robbertje stoeien en zwaaien aan boomtakken. Klieren dus. Uiteindelijk leren zij ook wel hoe je termietenvangers maakt, maar hun leerschool duurt bijna twee keer zo lang.

    Stoeien
    De overeenkomst met de menselijke kinderwereld is treffend. Iedere ouder met kinderen van beide seksen ziet het: jongens hebben behoefte aan rennen, stoeien en stompen. Ze testen graag of iets stuk kan. Meisjes spelen rustig en volgens vaste patronen. Als jongens een fort van hun legosteentjes hebben gebouwd, zijn ze even trots, maar al gauw geven ze er een trap tegen. Want daarna kun je uit die berg steentjes weer iets anders bouwen. Meisjes bouwen hun poppenhuis en spelen daarmee. Niemand mag het stukstoten. Liefst zouden ze de blokjes vastlijmen.

    Veel onderwijskundigen, psychologen en pedagogen zijn er zo langzamerhand van overtuigd dat jongens en meisjes op verschillende manieren leren. Psychologe Martine Delfos beschrijft in haar boek De schoonheid van het verschil wat er gebeurt als je jongens- en meisjeskleuters een stuk klei geeft. De meisjes gaan ijverig aan de slag: ze boetseren poppetjes. De jongens trekken aan de klei, gooien hompen tegen het plafond, proppen klei in gaten. De meisjes begrijpen meteen dat het de bedoeling is iets te maken. Maar de jongens, zegt Delfos, onderzoeken wel degelijk het materiaal. Een volgende keer komen ze op het idee iets met klei dicht te plakken of te repareren.

    Testosterongestuurd

    Misschien werpt het klierige, testosterongestuurde jongensgedrag op lange termijn meer vruchten af dan volgzaam meisjesgedrag. En hé, zijn het in de chimpanseekolonies niet de mannetjes, de klunzige knutselaars van weleer, die de positie van top-aap innemen?

    Toch is de kans groot dat op school het meisje dat een leuk poppetje kneedt een compliment krijgt van de juf, en de kleismijter wordt terechtgewezen. Ook moeder thuis heeft liever een rustig kind dat lekker knutselt dan eentje dat in de gordijnen hangt. Niemand zal het bewust zo bedoelen, maar het ideale jongetje lijkt tegenwoordig verdacht veel op een meisje.

    Jongetjes moeten dus getemd worden. Zij zijn omringd door vrouwen die dat met liefde willen doen. Veel jongens zien, van de crèche tot aan groep 8, uitsluitend vrouwelijke leerkrachten en leidsters. Als hun ouders zijn gescheiden en zij opgroeien bij hun moeder, kan het gebeuren dat de leraar op de middelbare school hun eerste manlijke rolmodel is.

    Competitiedrang

    Dat kan verkeerd uitpakken. Louis Tavecchio, hoogleraar pedagogiek aan de Universiteit van Amsterdam, wijst daar al twintig jaar op: jongens hebben mannen in hun leven nodig om zich mee te identificeren. Ze moeten hun energie kwijt kunnen in jongensdingen, zegt ook ‘jongensspecialist’ Lauk Woltring, zo leren ze omgaan met agressie. Want anders zoekt die energie zich een andere uitweg, in geweld en criminaliteit.

    Jongetjes, eeuwenlang de norm, zijn nu de afwijkende, storende soort. De mindere soort, althans als je naar hun schoolprestaties kijkt (zie kader). Bij de Cito-toets in groep 8 doen beide seksen het even goed; – toch krijgen jongens lagere schooladviezen dan meisjes. Op het vwo zijn de meisjes in de meerderheid, op de universiteit en het hbo eveneens. Meisjes blijven minder zitten, halen hogere cijfers en studeren sneller af. Jongens zijn oververtegenwoordigd op de lagere typen vmbo en op scholen voor kinderen met leer- en gedragproblemen. Hadden meisjes dertig jaar geleden nog een onderwijsachterstand, nu hebben ze een voorsprong. Geen wonder dat ze oprukken in eerbiedwaardige voormalige mannenbolwerken: als rechter, notaris, accountant en arts.

    Multitasken
    Manlijke eigenschappen als lef, originaliteit en competitiedrang liggen niet meer zo goed. Sociaal gedrag, communicatieve vaardigheid en het vermogen tot multitasken zijn de selectiecriteria geworden, op school en op de werkvloer. En thuis. Jonge vrouwen zoeken een man die lief en zorgzaam is voor hun kinderen, met wie ze kunnen praten als met een vriendin. Maar hij moet ook hun computer kunnen repareren. Geld verdienen en voor zichzelf opkomen, kunnen vrouwen zelf wel.

    Arme jongens, ze worden roemloos voorbijgestreefd. Hun hormonen sturen hen een kant op waar niets meer te halen valt; imponeergedrag, borstgeroffel en geroep om ‘respect!’ lijken loze relicten van hun diersoort geworden; je scoort er hooguit mee in de straatjungle, bij andere losers.

    Wordt het tijd voor een grootscheepse actie ‘Red de jongens’? Moet het onderwijs drastisch veranderen om de jongens voor wegzakken te behoeden?

    Dat de matige schoolprestaties van jongens te wijten zijn aan de toename van vrouwelijke leerkrachten, is niet hard te maken. Bovendien beginnen de problemen met jongens vaak op de middelbare school, waar ongeveer evenveel mannen als vrouwen werken.

    Abstracte tovenarij

    Het zijn de onderwijsmethoden en de didactiek die de afgelopen decennia zijn ‘gefeminiseerd’. Het onderwijs is steeds taliger geworden; zelfs wiskunde is niet meer de abstracte tovenarij van vroeger. Ook jongens moeten hun ‘eigen leervragen’ bedenken, presentaties houden en werkstukken maken. Ze worden geacht zelfstandig te werken en hun tijd goed in te delen.

    De pech voor jongens is dat ze dát nu juist in hun puberteit niet goed kunnen. Dat toont het onderzoek van Jelle Jolles aan, hoogleraar Hersenen, Gedrag & Educatie aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Hun hersenen zijn nog niet af. Bovendien zitten ze anders in elkaar dan meisjeshersenen. Jongens verwerken informatie meer visueel-ruimtelijk en meisjes meer verbaal-linguïstisch. Onderwijsvernieuwingen als het Nieuwe Leren en het Studiehuis passen veel meisjes als een handschoen; jongens zijn daar in het nadeel. Jongens hebben meer dan meisjes behoefte aan structuur en aan duidelijke beoordelingscriteria.

    Watjes
    Het voorbeeld van de ijverige meisjes werkt niet stimulerend: het bevestigt dat school kennelijk is voor brave meisjes en watjes – buitengewoon uncool. Je verhoogt je status bij vrienden niet met hoge cijfers, wel door de leraar een grote bek te geven. En omdat ‘gedrag’ en ‘werkhouding’ tegenwoordig belangrijke selectiecriteria zijn – zeg, bij twijfel tussen havo of vwo – komen veel jongens onder hun niveau terecht. Dat is verspilling van talent. Werd een paar decennia vrouwelijk talent genegeerd, nu zijn de jongens de klos.

    Hoe krijgen we de jongens weer bij de les? In elk geval door meer in te spelen o
  2. [verwijderd] 4 mei 2010 11:33
    quote:

    zzzaai schreef:

    De aarde kan al die kinderen niet meer onderhouden, en ik als hoofd lemming zeg:, laten we eerst even kijken wat er na de afgrond is voor er met zn allen overheen te rennen
    Persoonlijk ben ik dan voorstander van een oorlog of wat dan ook. Als we al geen kindjes meer kunnen krijgen...
  3. Emergency call 4 mei 2010 13:39
    Die (wereld)oorlog is er al, maar spitst zich steeds meer toe op economisch gebied. Dat is op zichzelf wel van alle tijden, maar toen de wereldbevolking nog pakweg 5 à 10 kleiner was, de wapens conventioneel en de
    leefomgeving nog natuurlijk en organisch, was er a.h.w.
    meer gelegenheid voor landjepik, machtshonger, geweldda-dige bekeringsdrang en andere uitingen van (menselijk) aanwezigheid.
    De ongelijke verdeling en beschikbaarheid van de natuurlijke hulpbronnen kan m.i. niet met politieke middelen (denk aan een wereldregering) of religieus geïnspireerde doctrines of wat dan ook worden opgelost of goedgemaakt. Ons kent ons, nietwaar?
    Klimaatverandering kan wellicht uitkomst bieden.

10 Posts
|Omhoog ↑