Tien jaar Mario Draghi's 'Whatever it takes': de plaatjes en de scores

Whatever it takes: vandaag tien jaar geleden, misschien is dit wel dé beursklassieker van het vorige decennium.

Toenmalig ECB-president en net afgetreden Italiaanse premier Mario Draghi hield er de bijnaam Super Mario aan over. Of heette hij al zo toen hij nog bij Goldman Sachs zat? Maakt niet uit. Hoe u ook over hem denkt, zijn enorme kennis, kunde en gogme staan buiten kijf. Zeker in Italië.

Hier de tipgevers. Edin had het vandaag natuurlijk in zijn agenda staan.

€ is nog steeds niet voorgoed gered. De negatieve bijeffecten van langdurige QE, negatieve rentes, zeer hoge inflatie en totale afwezigheid van begrotingsdiscipline, zijn ondertussen voor velen duidelijk voelbaar.

— edin mujagic (@edinmujagic) July 26, 2022

En anders hebben we Grund- & Pünktlichtige Holger nog:

Good Morning from #Italy where govt bonds are still in need of ECB protection against political & fundamdental uncertainties 10yrs after Draghi's historic "whatever it takes." Draghi could ultimately again tip the scales for significant relief if he were to run in Sep election. pic.twitter.com/8upioNRDGp

— Holger Zschaepitz (@Schuldensuehner) July 26, 2022

Te hoog opgelopen waarderingen

Wie niet verder kijkt dan zijn of haar neus lang is, kan dit blog nu afvinken en afsluiten. Hoeveel liter inkt is hier niet aan besteed? De aandelen-bearmarket dit jaar maakt echter duidelijk - zie bijvoorbeeld de afstraffing van lucratieve chippers en Adyen maar - dat de waarderingen te ver waren opgelopen. 

Het is vandaag tien jaar na Mario Draghi's 'Whatever it takes', toen nog als #ECB-president. De #AEX vond het herbelegd allemaal prima pic.twitter.com/2eEDJ34lrV

— Arend Jan Kamp (@ArendJanKamp) July 26, 2022

Wat heet! De AEX doet nu vrijwel dezelfde waardering als tien jaar geleden. Wat een ongelooflijke krach in een jaar tijd. De waardering dan, niet de koersen - maar dan wel marktbreed. Want er zijn aandelen bij die het nog veel slechter deden en dat zijn soms niet eens de minste. Wel de duurste.  

Jaja, hier zijn ze al. Helaas zijn er alleen scores in prijzen, niet herbelegd. De huiskamervraag luidt welke 25 aandelen er in juli 2012 in de AEX zaten. De onderste zeven alvast niet, ASMI en Besi ook niet en Ahold Delhaize heette nog Ahold.

Euro in waarde gedaald tegenover de dollar

Niettemin is dat Whatever it takes zeker niet zo gratis gebleken als men soms doet voorkomen. De euro is namelijk 17% minder waard geworden ten opzichte van de dollar, die toch ook in duizelingwekkende hoeveelheden is bijgedrukt.

Rente

Net als de AEX-waardering staat ook onze rente intussen niet ver meer af van... Dit kan geen toeval zijn, de markt is op lange termijn veel slimmer, logischer en efficiënter dan we ons op dagbasis kunnen voorstellen.

In 2012 deed Draghi het nog met woorden en pokerface, een kunst op zich, maar vanaf januari 2015 zette hij toen ook nog als ECB-president alle geldsluizen open. Met de lockdowns in 2020 ging de ECB helemaal bazooka:

Dat verruimen was formeel om inflatie aan te jagen en be careful what you wish for, zei oma vroeger al. En informeel was het om de euro te gebruiken om de EU bij elkaar te houden, gaat u in de comments lezen.

Niet alleen de AEX en staatsobligaties (waardoor die effectieve rentes tot ver onder nul zakten) liepen op in de afgelopen tien jaar, maar ook de huizenprijzen door spotgoedkope - zeg maar gerust bespottelijke - hypotheekrentes.

Strikt genomen past dit plaatje niet in deze reeks, want commodities zijn dollar-items. Niettemin, ook grondstoffen werden duurder sinds.

De uitsmijter: bitcoin! Want als er iets een beuk heeft gehad sinds Whatever it takes en alle monetaire en fiscale stimulering in de afgelopen tien jaar, dan is het het vertrouwen in wat fiat geld heet. De komende tien jaar zien we of dat terecht is. Of huidige ECB-president Christine Lagarde moet met een quote komen.