Energie« Terug naar discussie overzicht

1. voda 14 december 2013 16:49

   auteur info

   •    voda

     Lid sinds: 02 dec 2005

     Laatste bezoek: 03 dec 2024

   •    Aanbevelingen

     Ontvangen: 89940

     Gegeven: 22258

   •    Aantal posts: 378.348

   Nederlandse doorbraak kernfusie
   
   Door: redactie
   14-12-13 - 07:31 bron: ANP
   
   De onderzoeksgroep voor supergeleiding van de Universiteit Twente heeft een technologische doorbraak bereikt die cruciaal is voor het succes van kernfusiereactoren. De vinding betreft een ingenieus en robuust supergeleidend kabelsysteem in de fusiereactor.
   
   De verbetering van deze supergeleiders maakt kernfusie-energie straks betrouwbaarder. De Twentse technologische oplossing is uniek in de wereld, zo maakte de universiteit zaterdag bekend. Het onderzoek is een project in het kader van het Green Energy Initiative van de Universiteit Twente.
   
   'De wereldwijde ontwikkeling van kernfusiereactoren is in volle gang en krijgt door deze doorbraak een nieuwe impuls. Onze nieuwe kabels zijn al uitvoerig getest door twee instituten', zegt onderzoeker/projectleider Arend Nijhuis. China heeft interesse getoond om de technologie te gaan gebruiken bij de bouw van een zogeheten demo-reactor. Nijhuis verwacht dat het Twentse systeem een wereldwijde standaard zal worden.
   
   Bij kernfusie smelten atoomkernen samen waarbij enorme hoeveelheden warmte vrijkomen. Daarmee is dan weer energie op te wekken. Kernfusie is een heel complex proces, benadrukt Nijhuis. Er zijn enorm sterke magneetvelden nodig om het extreem hete plasma (150 miljoen graden Celsius) waarin de kernfusie plaatsvindt, in toom te houden. Dit kan alleen met supergeleiders, maar slijtage en opwarming gaven een tijd lang problemen.
   
   Extreme omstandigheden
   'Het zoeken was daarom naar oplossingen om de extreme omstandigheden te kunnen weerstaan', aldus Nijhuis. Precies dat probleem is nu door de Twentse onderzoekers opgelost door een uitgekiende manier van vervlechten van de supergeleidende kabels. De mogelijkheden om het zogeheten plasma aan te sturen zijn nu significant toegenomen.
   
   Meerdere landen doen al jaren onderzoek naar kernfusie. 's Werelds grootste kernfusiereactor ITER is in aanbouw in het Franse Cadarache en zal naar verwachting vanaf 2020 gaan draaien als samenwerkingsproject van de VS, EU, Rusland, India, Japan, Zuid-Korea en China. Een in 2006 opgerichte taskforce, waarvan de Twentse onderzoeksgroep deel uitmaakt, staat ITER met adviezen bij.
   
   China en Zuid-Korea zijn nu bezig met de opvolger van ITER en halverwege deze eeuw zullen waarschijnlijk de eerste commerciële kernfusiereactoren draaien, verwacht Nijhuis. Het grote voordeel van kernfusie boven kernsplitsing is dat is het niet gevaarlijk is.
   
   'Bij een ongeluk gebeurt er niks. Het kernfusieproces dooft hoogstens uit', schetst Nijhuis. 'Ook zijn er geen radioactieve reststoffen die je voor honderden jaren moet opbergen.' Het gaat om een schone, onuitputtelijke energiewinning die voor miljoenen jaren energie kan leveren.
   
   www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederland/articl...
2. nobahamas 14 december 2013 20:01

   auteur info

   •    nobahamas

     Lid sinds: 20 dec 2008

     Laatste bezoek: 26 nov 2024

   •    Aanbevelingen

     Ontvangen: 1746

     Gegeven: 738

   •    Aantal posts: 11.351

   Ik wist niet dat we al zo ver waren
3. voda 13 mei 2014 16:13

   auteur info

   •    voda

     Lid sinds: 02 dec 2005

     Laatste bezoek: 03 dec 2024

   •    Aanbevelingen

     Ontvangen: 89940

     Gegeven: 22258

   •    Aantal posts: 378.348

   Jindal Stainless to supply stainless steel for the ITER project
   
   Jindal Stainless Limited has been selected by the International Thermonuclear Experimental Reactor for supplying Stainless Steel for the Cryostat Project.
   
   ITER Cryostat is a large-scale scientific experiment that strives to produce commercial energy from fusion. 7 countries namely EU, India, Russia, China, South Korea, Japan and the United States have collaborated to make this project a success. This ITER Reactor is being constructed at Cadarache, France. ITER cryostat, would be 29.5 meters in height and 29.5 meters in diameter and is being built up in 54 pieces by Larsen & Turbo India, which will then assemble and erect this project in France. This would be the largest fusion equipment ever made in the world.
   
   Approximately 3650 tonnes of stainless steel (approximate value of INR 100 crore) would be used in this project and only 2 Plate mills have been approved for this project one being of Jindal Stainless, India and the other one is of Indu steel of France. The overriding consideration in design and construction of nuclear power plant is safety. Strict rules such as those defined by various applicable codes of ASTM & ASME have been put in place to ensure that materials used in critical components are fully qualified for the intended applications.
   
   Based on JSL’s credentials along with the company’s standard QAP, an audit was conducted of systems and processing systems /heat treatment at its Jajpur stainless steel plant and its was found that JSL’s Jajpur Plant has the capability to meet the stringent technical requirement for the nuclear industry. Due to its continuous endeavors, the company has received vendor agreement to supply stainless steel plates and sheets for the renowned International Thermonuclear Experiment Reactor project.
   
   Mr Pankaj Mittal Sr VP Marketing & Supply Chain, JSL said that “We are very excited about this project and are well equipped in all respects to supply the desired quantity of stainless steel. We have already begun supplies and we are extremely proud to be associated with this revolutionary and path breaking technological advancement in the power sector.”
   
   Source - Strategic Research Institute
   
4. voda 3 februari 2016 21:06

   auteur info

   •    voda

     Lid sinds: 02 dec 2005

     Laatste bezoek: 03 dec 2024

   •    Aanbevelingen

     Ontvangen: 89940

     Gegeven: 22258

   •    Aantal posts: 378.348

   WAUW!!!
   
   Duitsland zet meest geavanceerd experimentele kernfusiereactor aan
   
   UTRECHT – In Duitsland hebben onderzoekers de tot nu toe meest geavanceerd experimentele kernfusiereactor Wendelstein 7-X aangezet.
   
   Er wordt een kleine hoeveelheid waterstof geïnjecteerd in de reactor. Wetenschappers hopen dat de waterstof wordt omgezet in superheet plasma. De test is niet om al energie te produceren, maar om te kijken hoe de stoffen reageren.
   
   Bondskanselier Angela Merkel, die zelf afgestuurd is in natuurkunde, is aanwezig bij de test bij het Max Planck Instituut in Greifswald in het noordoosten van Duitsland.
   
   Bekijk hier een livestream
   
   Heilige graal
   
   Kernfusie, waarmee bijvoorbeeld de zon van brandstof wordt voorzien, wordt gezien als een veelbelovende methode om veilig en schoon enorme hoeveelheden energie te produceren. Vaak wordt geschreven over de ‘heilige graal’ van energieopwekking.
   
   Bij kernenergie komt bijvoorbeeld een relatief grote hoeveelheid radioactief afval vrij dat nog duizenden jaren gevaarlijk blijft. Het afvalmateriaal dat bij kernfusie vrijkomt is te verwaarlozen.
   
   Wetenschappers werken er al meer dan 60 jaar aan, maar het blijft nog moeilijk om in de praktijk kernfusie te gebruiken. Er zijn wel steeds meer ontwikkelingen.
   
   De reactor van het Max Planck Instituut werd eind vorig jaar opgeleverd nadat er 19 jaar aangebouwd is. Waarschijnlijk gaat het nog enkele decennia duren voordat er daadwerkelijk energie kan worden opgewekt met kernfusie.
   
   Met video, zie link:
   
   groenecourant.nl/wetenschap/duitsland...
5. voda 8 februari 2016 16:05

   auteur info

   •    voda

     Lid sinds: 02 dec 2005

     Laatste bezoek: 03 dec 2024

   •    Aanbevelingen

     Ontvangen: 89940

     Gegeven: 22258

   •    Aantal posts: 378.348

   Wordt de Wendelstein 7-X de oneindige energiebron?
   •Joris Kooiman
   zaterdag 6 februari 2016, 6:00
   
   Fysici dromen al decennia van kernfusie als schone en onbeperkte energiebron. De stellarator in Greifswald produceerde in december heliumplasma: het is een begin.
   
   De controlekamer van het Max-Planck­-Institut für Plasmaphysik (IPP) in het Noord-Duitse Greifswald lijkt op de dealing room van een zakenbank. Computerschermen met grafieken domineren de open vloer, waar bureaus in cirkels bijeen staan. Rumoer vult de ruimte.
   
   Maar de vloer wordt niet bevolkt door geldbeluste mannen in maatpak. De winst is hier een wetenschappelijke doorbraak. Althans: een glimp van de heilige graal: kernfusie. Versmelting van atoomkernen als schone en onuitputtelijke bron die de wereld tot in lengte van dagen van energie kan voorzien.
   
   Vandaag verlopen de experimenten wat stroef, al raakt niemand in paniek. ‘Zo gaat dat altijd in deze fase van het onderzoek’, zegt Robert Wolf, professor experimentele plasmafysica en een van de wetenschappelijk directeuren van het IPP. ‘Er doen zich honderden kleine problemen voor. Uiteindelijk kunnen we ze allemaal wel de baas.’
   
   Je zou even denken dat het project in Greifswald net is gestart, maar wetenschappers zijn hier al twintig jaar bezig met het ontwerp van de modelreactor Wendelstein-7X. Op 10 december 2015, toen wereldleiders in Parijs hun handtekening zetten onder het klimaatakkoord, werd de eerste doorbraak bereikt: gedurende 0,1 seconde produceerde de reactor heliumplasma bij een temperatuur van ongeveer 1 miljoen graden.
   
   Het is een begin. Kernfusie — als het al mogelijk is — kost veel geld en veel tijd. De bouw van de reactor in Greifswald duurde tien jaar. Kosten: €?1 mrd. Maar de pot goud die gloort aan het einde van de regenboog is zo groot dat fysici er al decennialang naar zoeken.
   
   Sinds de jaren vijftig geldt gecontroleerde versmelting van atoomkernen om energie op te wekken, de tegenhanger van kernsplijting dat nu in kerncentrales plaatsvindt, als de droom van de fysica: een droom die zich lastig laat realiseren.
   
   Het idee lag voor de hand. Kernfusie, zo stelden natuurkundigen na 1945, is de motor van ons zonnestelsel. In het binnenste van de zon en de sterren vindt een continue versmelting plaats van waterstofatoomkernen tot, iets grotere, heliumkernen. Daarbij wordt massa omgezet in zeer veel energie.
   
   De brandstof voor kernfusie zijn de stoffen deuterium en lithium — die om worden gezet in tritium — eenvoudig te winnen uit water en vrijwel onbeperkt voorradig op aarde. Eén gram versmeltingbrandstof bevat net zo veel energie als 11 ton kolen. Anders gezegd: er is genoeg basismateriaal voor kernfusie om de mensheid honderdduizenden jaren van energie te voorzien, zonder uitstoot van co2 of andere gassen. Bovendien levert dit proces veel minder radioactief afval op dan de huidige kerncentrales. Zou kernfusie de wereld van energie voorzien, dan wordt er net zoveel nucleair afval geproduceerd als nu in Borssele.
   
   En de risico’s? ‘Al in de jaren ‘50 was duidelijk dat kernfusie een veel aantrekkelijker energiebron is dan splijting’, zegt Wolf. ‘Anders dan bij versmelting is splijting van kernen een kettingreactie, vergelijkbaar met een lawine, die een explosie geeft als die niet wordt gecontroleerd. Fusie heeft dat probleem niet.’
   
   De uitdaging is dus: bouw de motor van de zon na. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Atoomkernen zijn positief geladen deeltjes en stoten elkaar af. Die weerstand wordt alleen gebroken bij ruim 100 miljoen graden Celsius.
   
   Probleem is: hoe houd je brandstof bij die enorme hitte bijeen? In sterren gebeurt dat door zwaartekracht, maar die is niet te kopiëren. Daarom experimenteren wetenschappers al jaren met magnetische velden. Die moeten voorkomen dat deeltjes de fusiereactor uitvliegen.
   
   In de praktijk blijkt dit echter zeer lastig: experimenten in Engeland, Japan, de VS, Rusland en Frankrijk hebben nog geen succes gehad. Bij al deze pogingen is de zogenoemde Tokamak gebruikt, een donutvormig reactortype, dat onder meer in Zuid-Frankrijk wordt doorontwikkeld. Maar de Tokamak moet ieder half uur worden stilgelegd: verre van ideaal als je continu stroom wil opwekken.
   
   Koude kernfusie
   
   Naar de graal die koude kernfusie heet, wordt al jaren gezocht.
   
   Volgens de meeste natuurkundigen is het theoretisch onmogelijk, maar de believers blijven er naar zoeken: koude kernfusie. Eind jaren tachtig zorgden de elektrochemici Stanley Pons en Martin Fleischman voor een sensatie met het bericht dat zij bij normale temperaturen kernfusie hadden bereikt, terwijl de fysica leert dat dit alleen bij extreme hitte kan. Het zou gaan om een experiment met elektrolyse en zwaar water waarbij zo ongewoon veel warmte vrijkwam dat er wel een kernreactie moest hebben plaatsgevonden. Ook zouden ze bijproducten van een fusieproces hebben gemeten. Maar de resultaten werden niet bevestigd en de proef ontkracht. Sindsdien duiken vaker studies op die claimen koude kernfusie te hebben bereikt. Maar geen van die onderzoeken heeft overtuigend bewijs of een theoretisch model opgeleverd. Het wantrouwen onder fysici blijft dus groot.
   Daarom grepen Duitse wetenschappers dertig jaar geleden terug op een oud reactormodel dat ooit in de mottenballen was gelegd omdat het technisch en theoretisch te ingewikkeld bleek: de stellarator. Deze reactor heeft de vorm van een asymmetrische wokkel waar magnetische spoelen omheen lopen. En hoeft in theorie niet te worden stilgelegd.
   
   ‘In de jaren tachtig konden we de natuurkundige probleemstelling al formuleren die ten grondslag ligt aan het ideale sterallatorontwerp’, zegt Wolf. ‘Maar de rekenkracht ontbrak om de som op te lossen. Tot de komst van de supercomputer. Wolf: ‘Die heeft de Wendelstein uiteindelijk mogelijk gemaakt.’
   
   Het resultaat is een stalen apparaat van 6 bij 15 meter dat op de millimeter nauwkeurig in elkaar is gezet. Anders dan bij de Tokamak zijn in Greifswald geen concessies gedaan aan het ideaal.
   
   ‘Zij hebben de technische consequenties van de theorie geaccepteerd’, zegt Niek Lopes Cardozo, hoogleraar science and technology of nuclear fusion aan de TU Eindhoven. Lopes Cardozo is geen lid van het researchteam maar kent zowel de Duitse Stellarator als de Tokamak goed. ‘Het is als een Apple Mac vergelijken met een Windows pc: de eerste is moeilijker te ontwerpen en te maken, maar als het lukt, werkt hij superieur.
   
   Wordt de Wendelstein 7-X dan de eerste elektriciteitscentrale gebouwd die werkt op kernfusie? Zover is het nog lang niet. Het zal nog enige jaren duren voor het apparaat in staat is om een half uur lang heliumplasma te produceren en op zijn plaats te houden. En de ingebruikname van een stellarator als kernfusiecentrale kan nog tientallen jaren duren.
   
   Toch is het eerste succes van de Wendelstein wel degelijk baanbrekend, vindt Lopes Cardozo. ‘Natuurlijk gaat het stapje voor stapje. Maar de eerste plasmaproductie betekent dat deze beloftevolle reactor, die zo ingewikkeld is, technisch helemaal werkt. Nu kan het onderzoek naar de performance beginnen.’
   
   
6. voda 8 februari 2016 16:05

   auteur info

   •    voda

     Lid sinds: 02 dec 2005

     Laatste bezoek: 03 dec 2024

   •    Aanbevelingen

     Ontvangen: 89940

     Gegeven: 22258

   •    Aantal posts: 378.348

   Deel 2:
   
   Maar gaat de ontwikkeling van de stellarator en de Tokamak snel genoeg voor de energietransitie die in Parijs is beloofd? De verduurzaming komt de komende decennia vooral van zonnepanelen, windmolens , biobrandstof en waterkracht. Maar op termijn is kernfusie het enige serieuze alternatief voor fossiele brandstoffen, aldus Wolf en Cardozo.
   
   ‘Zonder het doel om van fusiereactoren straks energiecentrales te maken, heeft dit onderzoek geen zin’, zegt Wolf. ‘Laat wat sommetjes los op mondiale bevolkingsgroei en verhoging van de levenstandaard en het wordt duidelijk dat zon en wind niet toereikend zijn voor energie. Bovendien leveren die niet on demand, omdat het soms windstil is en de zon niet voortdurend schijnt. Kernfusie kan dat wel en creëert de mogelijkheid energieonafhankelijk te worden.
   
   Zelfs in Duitsland, het land van de Energiewende, wordt de bijdrage van ‘renewables’ volgens Wolf vaak overschat. ‘Mensen kijken naar de hoeveelheid groene stroom die we produceren. Maar elektriciteit is maar een beperkt deel van het totale energieverbruik. Denk aan verwarming en brandstofverbruik in de industrie- en transportsectoren.’
   
   Daarom gaat overal ter wereld het onderzoek naar kernfusie door. ‘Niet omdat wetenschappers het zo spannend vinden’, zegt Lopes Cardozo. ‘Kernfusie kan maatschappelijk heel belangrijk zijn.’
   
   De EU stelde in 2012 een European Fusion Roadmap op: in 2050 moet er fusiestroom worden opgewekt. In Greifswald durven ze dat niet te beloven. Ze zijn al blij als de reactor een fractie van een seconde heliumplasma maakt. Om half drie is het zover: heel kort licht de monitor op. Weer een stapje dichterbij.
   
   Bron: FD.nl
   
7. voda 29 juni 2016 16:52

   auteur info

   •    voda

     Lid sinds: 02 dec 2005

     Laatste bezoek: 03 dec 2024

   •    Aanbevelingen

     Ontvangen: 89940

     Gegeven: 22258

   •    Aantal posts: 378.348

   India delivering components for largest fusion energy project in France
   
   Published on Wed, 29 Jun 2016
   
   Economic Times reported that India has started delivering components for a multi-national project to build world's largest fusion device for carbon-free energy in France.
   
   Mr Dheeraj Bora, director of Gandhinagar-based Institute for Plasma Research (IPR), which is handling the Indian part of the ITER (International Thermonuclear Experimental Reactor) project, said that "So far we have delivered less than 10 per cent of total components."
   
   Mr Bora said that India has so far earmarked INR 2,500 crore for the project, and IPR has sought more funds.
   
   He said that the project will pave the way for a new form of clean energy through processes that undergo inside the Sun and the stars. It is expected to be ready by December 2025.
   
   India is supposed to contribute 9 per cent of components, or 15 packages. Other countries involved in the project are European Union, China, Japan, South Korea, Russia and the US.
   
   Private companies such as Larsen & Tubro Hazira, L&T Construction Chennai, INOX India Limited Vadodara, Linde India Limited Kolkata and ATL Bangalore are building components including Cryosat, cooling water systems, vessel in-wall shielding blocks, radio frequency heating sources, cryo distribution and cryolines, power supplies, diagnostic neutral beam system and diagnostic systems.
   
   Mr Bora said that "First set of vessel shield has been sent to South Korea, cooling water system has been shipped, beam dump has been delivered, and parts of Cryosat have also been delivered. Components of Cryosat's base section of around 500 tons were the first of the ITER machine core components to be delivered at ITER site (in France) in December 2015."
   
   Mr Laban Coblentz, director of communication of the ITER, said that India is making "on schedule delivery of components," and is a "fantastic partner."
   
   Source : Economic Times
   
8. voda 10 augustus 2017 23:03

   auteur info

   •    voda

     Lid sinds: 02 dec 2005

     Laatste bezoek: 03 dec 2024

   •    Aanbevelingen

     Ontvangen: 89940

     Gegeven: 22258

   •    Aantal posts: 378.348

   Kernfusie is er sneller dan nu nog wordt gedacht
   
   Er wordt weer gesproken over fusietechnologie als (noodzakelijk) onderdeel in de energietransitie. En dat is niet verwonderlijk, want naast de erg variabele zon- en windenergie en de locatiegebonden energieopwekking uit golven, stroming en aardwarmte is er een ‘base-load’ energievoorziening nodig, die op elke locatie geplaatst kan worden. Die laatste soort opwekking komt nu nog uit kern-, kolen- en gascentrales en in de toekomst kunnen verschillende soorten batterijen de discrepantie tussen vraag en aanbod gedeeltelijk gaan opvangen.
   
   Maar er is meer nodig. Fusietechnologie biedt betaalbare, veilige, duurzame en locatie-onafhankelijke schakelbare energie. Door de hoge energiedichtheid kan fusietechnologie op een klein oppervlakte een grote hoeveelheid energie produceren, dus dicht bij de vraag naar energie in onze steeds groter wordende steden.
   
   De vraag is alleen wanneer het gaat lukken om energie uit kernfusie op het net te krijgen. Recente artikelen zijn niet hoopgevend. Studenten van de Universiteit Eindhoven claimen bijvoorbeeld dat we tot 2050 moeten wachten ('Voor slagen van energietransitie komt veilige kernfusie te laat', FD 10 juli). Nu zijn grote conglomeraten van overheden die miljarden investeren in bijzonder complexe projecten, zowel technisch als organisatorisch, geen uithangbord voor ‘snelheid’. En universiteiten leven vooral van onderzoek.
   
   De echte voortgang wordt geboekt in de private sector. De laatste tien jaar zijn er verschillende private fusietechnologie initiatieven gefinancierd, die allemaal bijdragen aan een enorme versnelling op dit gebied. We kunnen terecht stellen dat de huidige voortgang in fusietechnologie Moore’s Law ver overstijgt. En daarmee moeten we de timing grondig bijstellen. Net zoals de International Energie Agency de ontwikkelingen van zonne-energie in de laatste tien jaar meer dan vijftien keer naar boven heeft moeten bijstellen. We leven in een exponentiële wereld, waar met computertechnologie simulaties van fusie-experimenten beter en vaker gedaan kunnen worden. De beste technici van de wereld willen werken aan echte oplossingen voor het energieprobleem en krijgen daar private en publieke funding voor.
   
   Ik zal toegeven dat ik een beetje bevooroordeeld ben, want ik ben nauw betrokken bij zo’n private fusietechnologie. Daar gaan we volgend jaar beginnen met het bouwen van een prototype en direct daarna starten we met de commerciële plant. Ik verwacht dat fusietechnologie ergens tussen 2025 en 2030 commercieel beschikbaar is. Dus doen we er verstanding aan rekening houden met fusie in ons energiebeleid voor de komende jaren.
   
   René Savelsberg is Managing Director van SET Ventures, een Amsterdams venture capital bedrijf gericht op start-ups die de energietransitie versnellen.
   
   fd.nl/opinie/1212749/kernfusie-is-er-...
9. voda 8 december 2017 17:20

   auteur info

   •    voda

     Lid sinds: 02 dec 2005

     Laatste bezoek: 03 dec 2024

   •    Aanbevelingen

     Ontvangen: 89940

     Gegeven: 22258

   •    Aantal posts: 378.348

   Construction of nuclear fusion reactor in France halfway done
   Published on Fri, 08 Dec 2017
   
   Press Herald reported that a vast international experiment designed to demonstrate that nuclear fusion can be a viable source of energy is halfway toward completion, the organization behind the project said. Construction of the International Thermonuclear Experimental Reactor, or ITER, in southern France has been dogged by delays and a surge in costs to about USD 23.7 billion.
   
   Mr Bernard Bigot director general of ITER said that project is on track to begin superheating hydrogen atoms in 2025, a milestone known as “first plasma.” He said that “We have no contingency plan.”
   
   Scientists have long sought to mimic the process of nuclear fusion that occurs inside the sun, arguing that it could provide an almost limitless source of cheap, safe and clean electricity. Unlike in existing fission reactors, which split plutonium or uranium atoms, there’s no risk of an uncontrolled chain reaction with fusion and it doesn’t produce long-lived radioactive waste.
   
   A joint project to explore the technology was first proposed at a summit between US President Ronald Reagan and Soviet leader Mikhail Gorbachev in 1985, with the aim of “utilizing controlled thermonuclear fusion for peaceful purposes for the benefit for all mankind.”
   
   It took more than two decades for work to begin at the site in Saint-Paul-les-Durance, about 30 miles northeast of Marseille. The project’s members China, the European Union, India, Japan, South Korea, Russia and the United States settled on a design that uses a doughnut-shaped device called a tokamak to trap hydrogen that’s been heated to 270 million degrees Fahrenheit for long enough to allow atoms to fuse together.
   
   The process results in the release of large amounts of heat. While ITER won’t generate electricity, scientists hope it will demonstrate that such a fusion reactor can produce more energy than it consumes.
   
   There are other fusion experiments, but ITER’s design is widely considered the most advanced and practical. Scientists won’t know until 2035, after a decade of testing and upgrades, whether the device actually works as intended.
   
   Still, fusion experts said Wednesday’s milestone was noteworthy.
   
   Mr Tony Donne of EUROfusion, a consortium of European research organizations and universities that provide scientific advice for ITER said that “The glass is half full, rather than half empty.”
   
   Mr Donne said the appointment of Bigot had helped the project overcome what he called a “very difficult period” during which political considerations had hampered construction of what some consider the most complicated machine ever built.
   
   Source : Press Herald

   Bijlage:
10. voda 14 augustus 2018 16:57

    auteur info

    •    voda

      Lid sinds: 02 dec 2005

      Laatste bezoek: 03 dec 2024

    •    Aanbevelingen

      Ontvangen: 89940

      Gegeven: 22258

    •    Aantal posts: 378.348

    Een uitgebreid artikel over kernfusie:
    
    www.volkskrant.nl/wetenschap/kernfusi...
11. voda 12 oktober 2018 17:01

    auteur info

    •    voda

      Lid sinds: 02 dec 2005

      Laatste bezoek: 03 dec 2024

    •    Aanbevelingen

      Ontvangen: 89940

      Gegeven: 22258

    •    Aantal posts: 378.348

    MIT researchers develop new fusion power plant that can deal with excess heat
    
    Researchers at MIT have developed a solution to a big challenge facing the potential development of fusion power plants: how to get rid of excess heat. It was originally thought that heat would cause structural damage to such a plant. However, the new solution was made possible by a new approach to compact fusion reactors, using high-temperature superconducting magnets. This method, MIT said, formed the basis for a massive new research program launched this year at MIT and the creation of an independent startup company to develop the concept. Unlike typical fusion plants, the new design would make it possible to open the device's internal chamber and replace critical components, a capability essential for the newly proposed heat-draining mechanism.
    
    Professor Dennis Whyte, director of MIT's Plasma Science and Fusion Center, said the shedding of heat from inside a fusion plant can be compared to the exhaust system in a car.
    
    In the new design, the "exhaust pipe" is much longer and wider than is possible in any of today's fusion designs, making it much more effective at shedding the excess heat. But the engineering needed to make that possible required a great deal of complex analysis and the evaluation of many dozens of possible design alternatives.
    
    MIT's final design, known as ARC - meaning advanced, robust, and compact - features magnets built in sections so they can be removed for service. This makes it possible to access entire interior and place secondary magnets inside the main coils instead of outside.
    
    The scientists said that Just by moving them closer to the plasma in this new arrangement, they can be significantly reduced in size.
    
    Mr Whyte explained that "You want to make the 'exhaust pipe' as large as possible, adding that the placement of a secondary magnet inside a primary one makes this possible.”
    
    Source : v3.co.uk

    Bijlage:
12. voda 16 oktober 2018 22:00

    auteur info

    •    voda

      Lid sinds: 02 dec 2005

      Laatste bezoek: 03 dec 2024

    •    Aanbevelingen

      Ontvangen: 89940

      Gegeven: 22258

    •    Aantal posts: 378.348

    Energy of stars: €19bn fusion reactor “to be in place by 2021”
    
    All the main elements for the world’s first fusion reactor will be in place by 2021 and “first plasma” should be achieved by 2025, the head of the international team building it in the south of France told journalists Wednesday (10 October).
    
    Large tanks needed to hold the facility together had arrived from China and the US, and had been positioned, said Bernard Bigot, head of the 35-nation project to build the International Thermonuclear Experimental Reactor (Iter).
    
    One of the tanks for the water cooling system being craned into position (Iter)
    The Iter tokamak reactor aims to reproduce the hydrogen-to-helium reaction found in stars to produce limitless supplies of clean energy.
    But first scientists must work out how to confine the charged plasma in an intense magnetic field, because any physical barrier would be destroyed.
    That means they must create a reaction that produces more energy for consumption than is needed to generate the field that confines it.
    A preliminary aim is to create and contain a plasma for about 20 minutes, after which work could begin on the commercial exploitation of its experimental findings.
    
    By 2021, the components needed to build the 20m-diameter magnetic torus and accelerate the nuclei of hydrogen – which will fuse to form helium – will be on site, Bigot said.
    
    The building that will house it will be completed by the spring next year, he added.
    
    The project is funded by China, the EU, India, Japan, Russia, South Korea and the US, much of it in the form of donated hardware.
    The EU is paying around 46% of the €19bn that the project is expected to cost until 2035, although the US Department of Energy has suggested that €56bn might be a more likely estimate for the total construction cost.
    Top image: Some 800 tonnes of concrete have been used to make the structure that will support the reactor (Iter)
    
    Further reading:
    General Atomics begins work on six-storey magnet for $16bn fusion reactor
    China to build world’s first fission–fusion reactor “by 2030”
    
    www.globalconstructionreview.com/inno...
13. voda 23 oktober 2018 21:15

    auteur info

    •    voda

      Lid sinds: 02 dec 2005

      Laatste bezoek: 03 dec 2024

    •    Aanbevelingen

      Ontvangen: 89940

      Gegeven: 22258

    •    Aantal posts: 378.348

    L&T helps build largest nuclear fusion reactor
    
    Economic Times reported that world’s largest nuclear fusion reactor is on track to go online in France in 2025 with Indian company Larsen and Toubro delivering major components for the international project from its strategic facility in Hazira. The ITER (International Thermonuclear Experimental Reactor) project, for which 35 nations including India, China and the US are collaborating to demonstrate that nuclear fusion can be used as a safe, alternate energy source, will see significant contribution from L&T which says that work on the facility has ensured its entry into a select group of global companies.
    
    As many as 54 segments for the world’s largest fusion device that can generate 500 mw of power are being fabricated in India, including the base of the 3,850-tonne cryostat at the core of the system.
    
    L&T has already delivered 24 parts for the project and is on target to complete its share of the work by the end of 2019, senior company officials told ET.
    
    Source : Economic Times
14. voda 8 november 2019 14:10

    auteur info

    •    voda

      Lid sinds: 02 dec 2005

      Laatste bezoek: 03 dec 2024

    •    Aanbevelingen

      Ontvangen: 89940

      Gegeven: 22258

    •    Aantal posts: 378.348

    Diep in de kern
    
    Dit is het ronde ‘bioshield’ in aanbouw van een experimentele nucleaire fusie reactor. Of liever gezegd dé International Thermonuclear Experimental Reactor (Iter) in het Franse Saint-Paul-lès-Durance in Aix-en Provence. Energie uit nucleaire fusie?
    
    De aanpak: verhit waterstof tot een plasma van zo’n 100 miljoen graden Celsius en stuur die met krachtige magneten tot een fusie. In praktijk geen makkelijke klus, zo bleek met de jaren. Maar deskundigen hebben de hoop nog niet verloren. Iter, waar 35 landen in deelnemen, moet in 2025 zijn eerste waterstofplasma leveren.
    
    fd.nl/specials/1323223/dit-is-de-week...

    Bijlage:
15. voda 6 augustus 2020 16:27

    auteur info

    •    voda

      Lid sinds: 02 dec 2005

      Laatste bezoek: 03 dec 2024

    •    Aanbevelingen

      Ontvangen: 89940

      Gegeven: 22258

    •    Aantal posts: 378.348

    Ceremony Marks Start of Machine Assembly of ITER Reactor in France
    
    The ceremony marking the start of the machine assembly of ITER, the international experimental tokamak nuclear fusion reactor, has taken place online. Russia plays a significant role in this project’s development, alongside the member states of the European Union, United States, India, China, South Korea, and Japan. The assembly and installation stage of a tokamak reactor is a momentous event for the global scientific community. ITER, as the world’s largest magnetic confinement plasma physics experiment, intends to reproduce the thermonuclear power of the sun on Earth for energy purposes. Once completed, it is hoped that ITER will provide mankind with a reliable and efficient source of energy for millions of years. The reactor operates on the principle of nuclear fusion and requires seawater and lithium as raw materials for its fuel.
    
    ITER is an international experimental thermonuclear reactor based on the concept of a tokamak – a Soviet-developed device that uses a magnetic field to draw hot plasma into a torus (a revolving three-dimensional circle). One of the most prominent examples of international cooperation in the development of nuclear power, this scientific “mega project” intends to demonstrate that it is possible to control thermonuclear fusion on an industrial scale. The project is being developed by the member states of the European Union, alongside Russia, United States, India, China, South Korea, and Japan.
    
    The idea of building an international fusion reactor was initially introduced in 1985 by Mikhail Gorbachev and supported by presidents Ronald Reagan and Fran?ois Mitterrand. ROSATOM is responsible for the fulfillment of Russia’s obligations in the framework of the ITER project. The “ITER Project Centre” coordinates all activities.
    
    Source : STRATEGIC RESEARCH INSTITUTE

    Bijlage:
16. voda 25 mei 2021 07:13

    auteur info

    •    voda

      Lid sinds: 02 dec 2005

      Laatste bezoek: 03 dec 2024

    •    Aanbevelingen

      Ontvangen: 89940

      Gegeven: 22258

    •    Aantal posts: 378.348

    Bijzondere vondst in Eindhoven: door middel van een vloeibare muur kan een fusiereactor extreme hitte doorstaan
    
    Zelfs een raket die door de dampkring raast krijgt minder te verduren dan de wand van een fusiereactor. Het is er daarbinnen net zo heet als de zon. De TU/e en onderzoeksinstituut Differ werken aan een wand die daartegen bestand is.
    
    Merlijn van Dijk 25-05-21, 06:00 Laatste update: 07:08
    Hun vondst: een muur met daarin vloeibaar metaal. ,,Met een solide muur loop je altijd het risico dat de wand smelt of erodeert bij extreme hitte”, zegt projectleider Thomas Morgan van Differ. ,,Als je een vloeibare wand hebt, gebeurt dat niet.” Ga maar na: iets dat vloeibaar is, kan niet smelten of scheuren.
    
    De muur moet als een soort spons fungeren
    
    Thomas Morgan, Differ
    De universiteit en Differ ontwikkelen een muur van wolfraam met daarin gaatjes gevuld met een vloeibaar metaal zoals tin of lithium. Morgan: ,,Welk vloeibaar metaal het beste werkt, onderzoeken we nog. De muur moet als een soort spons fungeren.” Alleen zuigt de spons geen water op, maar metaal.
    
    Hitteschild
    Het is de bedoeling dat de vloeibare muur uiteindelijk een hitteschild vormt in een fusiereactor. Zo’n reactor gebruikt waterstof als primaire energiebron, produceert veel minder radioactief afval dan een kernreactor en kan bovendien geen meltdown krijgen.
    
    De techniek achter fusiereactoren is nog volop in ontwikkeling. Op dit moment wordt in Frankrijk een grote reactor gebouwd. ,,Dat is de eerste die als doel heeft meer energie op te wekken dan hij verbruikt. Het is een onderzoeksreactor die nog geen elektriciteit afgeeft aan het netwerk”, zegt Morgan. In 2025 starten naar verwachting de eerste testen met de Franse reactor. ,,Hopelijk start daarna de bouw van de eerste reactor die ook echt stroom levert.”
    
    Verhaal gaat verder onder de foto.
    
    Thomas Morgan bij Differ's onderzoeksfaciliteit Magnum-PSI in Eindhoven. © Differ
    
    Zo heet als de zon
    Maar dan moeten die reactoren dus wel een muur hebben die niet smelt als de hitte oploopt. En die kan ook bij de wanden behoorlijk oplopen, tot bijna evenveel hitte als door het oppervlak van de zon stroomt.
    
    Het probleem van de vloeibare wand van Morgan: hij bestaat nog helemaal niet. Het is een concept. Een idee dat op papier werkt, maar alleen nog in kleine opstellingen is onderzocht. Om te testen of het echt werkt, gaan Differ en de universiteit een 3D-printer maken die wolfraam met gaatjes print. En een plasma-opstelling die kan testen of de vloeibare wand het houdt. De wand wordt dan bestookt met plasma, een heet gas.
    
    Om het project te financieren kregen Differ en de TU/e deze week 2,5 miljoen euro subsidie van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO). Morgan hoopt in 2025 de eerste onderzoeksresultaten te presenteren. ,,We moeten eerst alles bouwen. We hebben bijvoorbeeld al wel een concept van de plasma-opstelling, maar we moeten ‘m nog wel ontwikkelen.”
    
    www.ad.nl/binnenland/bijzondere-vonds...
17. voda 15 juni 2021 15:59

    auteur info

    •    voda

      Lid sinds: 02 dec 2005

      Laatste bezoek: 03 dec 2024

    •    Aanbevelingen

      Ontvangen: 89940

      Gegeven: 22258

    •    Aantal posts: 378.348

    Kernfusie, komt er nog wat van? Reactor Iter biedt zicht op een groene toekomst
    
    Over een kleine vijf jaar hoort hij af te zijn: de internationale kernfusiereactor Iter, waar hard aan wordt gebouwd in Zuid-Frankrijk. Komt daarmee een nieuwe, schone en groene vorm van energie opwekken eindelijk in zicht?
    
    Jean-Paul Keulen < 30-05-21, 13:00
    Ongetwijfeld kunnen we in 2025, of misschien wat later, een flink feestje verwachten. Dan is de internationale kernfusiereactor Iter eindelijk af.
    
    Lees ook
    Kerncentrales, geen windmolens en zonnepanelen: ‘Nederland Rommelland, dat wil ik niet’
    André Kuipers: ‘In het heelal moet het krioelen van het leven’
    
    Er wordt reikhalzend naar uitgekeken, want de belofte van kernfusie is er al tientallen jaren. De techniek moet een onbeperkte bron van energie worden met nauwelijks afval en zonder uitstoot van CO2. Veel wetenschappers blijven geloven in deze vorm van groene energie. De theorie:?je laat waterstof­kernen zo hard botsen dat ze samensmelten en daarbij veel energie loslaten, met alleen het onschadelijke helium als restproduct. Een heel andere techniek dus dan nu toegepast in bestaande kerncentrales.
    
    © Thijs Unger
    Rondhangen
    Maar wat wil die mijlpaal bij Iter?nu zeggen? Vooral dat alles wat er tot dan gebouwd is daadwerkelijk doet wat het moet doen. Er zit een plasma in: een heet gas waarin de atoomkernen en de elektronen die eromheen zwermen van elkaar zijn losgerukt.
    
    Het is niet de bedoeling dat er meteen kernfusiereacties in dat plasma plaatsvinden. Oftewel, dat waterstofkernen in dat plasma samensmelten tot heliumkernen, waarbij de energie vrijkomt. Dit eerste plasma moet gewoon een beetje in de Iter-reactor rondhangen en laten zien dat het zich op zijn gemak voelt in zijn nieuwe hightechhuis. Pas zo’n tien jaar later vinden er voor het eerst kernfusiereacties plaats.
    
    Die kernreacties moeten dan tien keer zoveel energie gaan opwekken dan de enorme hoeveelheid energie die ze eerst verbruiken, zo is de belofte. Een record, want tot nu toe is het zelfs niet gelukt om in een kernfusiereactor evenvéél energie op te wekken als hij verbruikt.
    
    Tekst gaat verder onder de infographic...
    
    © Thijs Unger
    
    Addertje onder het gras
    Daarbij zit er wel een addertje onder het gras. Het genoemde verbruik gaat namelijk puur en alleen over het vermogen dat het plasma op de vereiste temperatuur van zo’n 150 miljoen graden houdt. Daarbovenop verbruikt een reactor als Iter – kosten: ruim 20 miljard euro – nog een heleboel energie voor allerhande andere zaken. Tel je echt alles bij elkaar op, dan speelt Iter tegen 2035 ongeveer quitte. Bovendien: alle energie die Iter opwekt, gaat hoe dan ook verloren. Deze experimentele reactor kan geen stroom aan het elektriciteitsnet leveren. Die taak is pas weggelegd voor latere kernreactoren.
    
    Nu is het niet zo dat de internationale fusiegemeenschap denkt: eerst maar eens Iter bouwen, dan tien jaar klussen, dan fusie laten plaatsvinden, en als dát allemaal is gelukt, gaan we eens langzaam nadenken over de volgende stap. Die stap is allang in gang gezet. Alle deelnemers aan het Iter-project (de EU, India, Zuid-Korea, Japan, Rusland en China, uitgezonderd de VS) werken elk aan hun eigen variant op Demo, een fusiereactor die wél stroom moet gaan opwekken.
    
    © ITER
    Hoe al die Demo’s er precies uit gaan zien, is nog niet duidelijk; de ontwerpen hoeven pas voor 2030 helemaal rond te zijn. Maar reken op machines die nóg wat groter zijn dan ITER, dat al de grootste kernreactor ter wereld is. Hun doel is nog ambitieuzer: ze moeten niet 10, maar 25 of meer keer zoveel energie kunnen ­opwekken als nodig is om het plasma loeiheet te houden. De meest ambitieuze Demo-varianten zouden daarbij een vermogen tot 1500 megawatt moeten kunnen leveren – vergelijkbaar met de grootste kolen- en gas­gestookte centrales van Nederland.
    
    Bouwfase
    De verschillende Demo-reactoren zouden rond 2055 af moeten zijn. Maar ook die zijn nog niet the real thing. Ze moeten vooral laten zien: kijk, het kán, elektriciteit opwekken met fusie. Daarna moet de industrie het stokje overnemen en daadwerkelijk reactoren bouwen. Die fase neemt zo’n 25 jaar in beslag – als er tenminste partijen zijn die willen ­investeren in een nieuw type centrale dat pas decennia later met zijn werk kan beginnen. Gebeurt dat, dan hebben we dus rond 2080 fusiereactoren.
    
    Raakt de aardbol dan bezaaid met fusiecentrales die in onze volledige energiebehoefte voorzien? Nee, dat is niet (meer) wat de wetenschappers voor zich zien. Het type reactor waar we het hier over hebben, is groot. Dat maakt dat je fusie vooral wilt inzetten op plekken waar je ook veel energie nódig hebt, want zulke enorme hoeveelheden energie opslaan of ­vervoeren is allesbehalve ideaal.
    
    Voor meer info, zie link:
    
    www.ad.nl/wetenschap/kernfusie-komt-e...
18. voda 15 september 2021 07:45

    auteur info

    •    voda

      Lid sinds: 02 dec 2005

      Laatste bezoek: 03 dec 2024

    •    Aanbevelingen

      Ontvangen: 89940

      Gegeven: 22258

    •    Aantal posts: 378.348

    Eni & CFS Achieve Magnetic Confinement Fusion
    
    Strategic Research Institute
    Published on :
    15 Sep, 2021, 6:30 am
    
    Eni announced that Commonwealth Fusion Systems has successfully completed the test aiming to demonstrate the operation of the innovative magnet for plasma fusion confinement, for the first time made with High Temperature Superconductor technology. CFS is a spin-out company of the Massachusetts Institute of Technology's Plasma Science and Fusion Center, established in 2018, of which Eni is relevant shareholder. Magnetic confinement fusion, a technology never tested or applied on an industrial scale before, is a safe, sustainable and inexhaustible energy source that reproduces the principles through which the Sun generates its own energy, ensuring an enormous quantity of it with zero emissions and representing a turning point in the path of decarbonization.
    
    The technology under testing is key in the framework of magnetic fusion research, as it represents a fundamental step to create the conditions for controlled fusion, making possible its use in future demonstration plants. Studying, designing and building machines that can operate in physical reactions similar to those taking place at the core of the stars is the technological goal that the greatest minds in the world of energy research are striving for.
    
    In the context of its strategy of energy transition towards decarbonization, Eni has long started a broad program of fusion that commits on several fronts: Eni has been a shareholder of CFS since 2018 and has been cooperating with the Plasma Science and Fusion Center of MIT on a scientific joint research program called LIFT (Laboratory for Innovation in Fusion Technology) aimed at accelerating the identification of solutions in terms of materials, superconducting technologies, physics and plasma control.
    
    The test concerned the superconducting technologies and it showed the possibility of maintaining the magnet in the superconducting regime with a high stability of all the fundamental parameters for its use in a fusion power plant. The innovation will contribute to a significant reduction in plant costs, ignition and maintenance energy of the fusion process and in the general system complexity, nearing the time and reducing the effort to build a demonstrative plant that will produce more energy than that required to maintain the fusion process (net energy production plant). This will subsequently allow constructing and conveniently deploying power plants throughout the world, connecting them to the electricity grid without expensive custom-made generation and transport infrastructures.
    
    On the basis of this important achievement, CFS confirms its roadmap and intends to build the first experimental device with net energy production named SPARC by 2025, followed by the first demonstration plant, known as ARC , that could start feeding energy into the grid over the next decade, according to schedule.
    
    SPARC will be built by assembling a total of 18 identical HTS magnet coils (similar to the one tested), in a toroidal configuration (a doughnut shape named “tokamak”) to generate a magnetic field with the strength and stability necessary to contain a plasma of hydrogen isotopes at temperatures of around 100 million degrees, at which the fusion of atomic nuclei can occur with the release of a very high quantity of energy.

    Bijlage:
19. voda 23 juni 2022 14:33

    auteur info

    •    voda

      Lid sinds: 02 dec 2005

      Laatste bezoek: 03 dec 2024

    •    Aanbevelingen

      Ontvangen: 89940

      Gegeven: 22258

    •    Aantal posts: 378.348

    Hier nog meer informatie over CFS
    
    cfs.energy/
20. voda 30 juni 2022 13:46

    auteur info

    •    voda

      Lid sinds: 02 dec 2005

      Laatste bezoek: 03 dec 2024

    •    Aanbevelingen

      Ontvangen: 89940

      Gegeven: 22258

    •    Aantal posts: 378.348

    Kernfusie in de woonkamer? Deze start-up wil het
    admin - 1 uur geleden
    
    De urgentie van de klimaatverandering zet wetenschappers ertoe aan nieuwe energie-oplossingen te vinden. Of om alternatieven die in het verleden bestudeerd zijn, te verfijnen. Dat laatste is het geval bij Zap Energy, een tech-start-up uit het Amerikaanse Seattle. De firma wil de energiebronnen in huishoudens vervangen door heuse kernfusiereactoren.
    
    © Aangeboden door Change Inc.
    
    Hoewel de mensheid ze nog lang niet volledig onder de knie heeft, wordt fusietechnologie – de CO2-vrije energie van de zon en de sterren – door velen gezien als de ideale oplossing voor de energietransitie. Wetenschappers proberen echter nog steeds de technologie rendabel te maken.
    
    Dat doen ze bijvoorbeeld in Zuid-Frankrijk, waar de grootste tokamak staat die ooit ontworpen is. Een tokamak is een speciaal type kernfusiereactor, die de fusiebrandstof – de “zware” waterstofatomen deuterium en tritium – verhit tot honderd(en) miljoenen graden Celsius. Dit vormt een plasma dat ongeveer tien keer heter kan zijn dan de zon – waardoor de reactor, gedurende de paar seconden dat hij draait, de heetste plek in ons zonnestelsel is.
    
    Tokamak-fusiereactoren gebruiken magneten om een plasma in te sluiten en te isoleren, zodat het de hoge temperaturen kan bereiken waarbij fusie optreedt. Voor tokamaks zijn hoge magneetvelden nodig om de oververhitte brandstof in te sluiten, en hogere magneetvelden maken een kleinere tokamak mogelijk.
    
    Eigen magnetisch veld
    De vooruitgang van de Internationale Thermonucleaire Experimentele Reactor (ITER) inspireert vele start-ups, waaronder Zap Energy. Maar Zap overweegt een andere benadering van fusie. Het wil af van de dure koperen magneetspoelen die in tokamaks worden gebruikt. In plaats daarvan vertrouwt de firma op het elekromagnetische veld dat in het plasma zelf wordt opgewekt.
    
    Dit is geen nieuwe aanpak. Onderzoekers experimenteren er al mee sinds de jaren 1950, maar de “z-pinch”-technologie is minder populair vanwege haar intrinsieke instabiliteit. Plasma heeft de neiging om zich te verdraaien en in te storten.
    
    Toch is een team van wetenschappers van de Universiteit van Washington er in 2019 in geslaagd het probleem op te lossen door gebruik te maken van vloeistofmechanica. Via deze techniek wordt het plasma in feite voortdurend gladgestreken, zodat het niet vervormt en mogelijk nuttig kan zijn om voortdurend energie te produceren. Het pint het plasma vast binnen een betrekkelijk korte kolom en “knijpt” het totdat het heet en dicht genoeg wordt om kernfusie te laten plaatsvinden.
    
    Fusiereactor in garage
    Een van de onderzoekers in de studie is niemand minder dan Zap Energy-oprichter Uri Shumlak. Drie jaar na het werk dat het mogelijk maakte fusie te stabiliseren via wat in de vloeistofdynamica bekendstaat als afschuiving van de axiale stroming, verzekert de onderzoeker ons dat de simulaties van zijn experimentele reactor, de FuZE-Q, perfect werken.
    
    Zijn ambitie is om zijn reactor zo klein mogelijk te maken zodat hij in de garage van een huis geplaatst kan worden om een huishouden continu van groene energie te voorzien. Maar hij wil ook hele steden kunnen voeden met grotere modellen. Zijn doel is de massaproductie van FuZE-Q-reactoren.
    
    Toekomstmuziek
    Er is nog een lange weg te gaan voordat wij de eerste door kernfusie aangedreven woningen zullen zien, maar Zap Energy gelooft in zijn project en het staat niet alleen. De start-up heeft veel investeerders weten te overtuigen en heeft onlangs 160 miljoen dollar opgehaald.
    
    De volgende stap is het uitvoeren van echte tests met het prototype en het bereiken van resultaten die vergelijkbaar zijn met die van de simulaties. Daarna zullen de onderzoekers een manier moeten vinden om het energierendement van zijn reactor te verbeteren, want momenteel is het theoretische rendement nauwelijks voldoende om het verbruik te dekken.
    
    www.msn.com/nl-nl/nieuws/overig/kernf...