Corné vindt opkomende markten moeilijk

Reacties

1. minister president Balkenende 22 juni 2012 09:12

   auteur info

   •    minister president Balkenende

     Lid sinds: 04 jun 2010

     Laatste bezoek: 25 jul 2024

   •    Aanbevelingen

     Ontvangen: 36

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 386

   Blijkbaar wil niemand hier reageren. Is niet zo leuk voor onze Corne die zo zijn best doet.....
2. [verwijderd] 22 juni 2012 10:25

   auteur info

   •    [verwijderd]

     Lid sinds: 01 jan 0001

     Laatste bezoek: 01 jan 0001

   •    Aanbevelingen

     Ontvangen: 0

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 0

   Nou vooruit.
   
   "Corné vindt opkomende markten moeilijk"
   
   Ik had eigenlijk ook niet anders verwacht van iemand die gespecialiseerd is in NL aandelen en daar al jaar in jaar uit door de markt verslagen wordt...
3. [verwijderd] 22 juni 2012 10:35

   auteur info

   •    [verwijderd]

     Lid sinds: 01 jan 0001

     Laatste bezoek: 01 jan 0001

   •    Aanbevelingen

     Ontvangen: 0

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 0

   Heeft Corné uberhaupt wel eens voet aan land gezet in een emerging market?
   
   
4. [verwijderd] 22 juni 2012 13:42

   auteur info

   •    [verwijderd]

     Lid sinds: 01 jan 0001

     Laatste bezoek: 01 jan 0001

   •    Aanbevelingen

     Ontvangen: 0

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 0

   Corne,
   
   Alle respect voor je analyses door de jaren heen. Ik snap echter niet waarom je deze analyse van een Amerikaanse zakenbank zo kritiekloos volgt.
   
   Om te beginnen de situatie met de Emerging Markets. Uiteraard zijn deze onderling sterk verschillend. Net zo verschillend als de situatie in Noorwegen, Nederland, Spanje of de VS. Maar een paar fundamenten maken een groot deel van de Emerging Markets, denk ik, wel degelijk veel interessanter voor de langere termijn dan Westerse markten. Om te beginnen weegt in veel Emerging markets de vergrijzing en stijging van kosten voor de zorgsector veel minder zwaar. Vaak hebben ze dan ook nog een hele gunstige bevolkingssamenstelling wat betreft leeftijden van de bevolking, met veel jongeren, weinig ouderen en een afnemend geboortecijfer. Ten tweede zijn de overheden in veel Emerging Markets financieel veel gezonder. Ten derde is de netto-vermogenspositie van huishoudens in veel Emerging Markets veel beter dan in veel Westerse landen (zeker in vergelijking met de VS). Ten vierde zijn de lonen en loonkosten uiteraard nog steeds veel lager in veel Emerging Markets. Het feit dat die kosten nu in sommige landen even fors oplopen betekent nog niet dat dat blijvend is. Evenzo is het niet gezegd dat loonkosten in bijvoorbeeld de VS niet gaan oplopen als er inderdaad veel produktie terug verplaatst wordt.
   Ten vijfde wordt er door onze Amerikaanse vrienden helemaal geen aandacht besteed aan het feit dat toenemende inkomens ook toenemende koopkracht en meer binnenlandse groei kan betekenen in Emerging Markets. Dat hoeft niet negatief te zijn.
   
   Het feit dat de winstgroei van bedrijven in Emerging Markets achterblijft bij de omzetgroei kan ook op meerdere manieren worden uitgelegd; er is meer concurrentie, loonkosten stijgen harder. Deze factoren hoeven niet blijvend te zijn. Winstmarges kunnen verbeteren, loonkostenstijging kan verminderen en dergelijke. Relatief lage marges betekent ook dat er veel ruimte voor verbetering is. Er zit plafond op het verbeteren van al goede marges, je kan immers niet meer verdienen dan je omzet hebt (tenzij je een hele goede boekhouder hebt).
   
   In de huidige wereld waarin meer dan 80% van de wereldbevolking buiten de Westerse ontwikkelde economien leeft, de bevolking daar vaak veel jonger is, de economien nog veel meer ruimte hebben om te groeien en randvoorwaarden zoals politieke stabiliteit, vrede, verbetering van infrastructuur en rechtstaat sterk verbeterd zijn, is beleggen (en zakendoen) in Emerging Markets interessant en verstandig. Alle grote multinationals breiden dan ook uit in de Emerging Markets, wat genoeg zegt. De meeste winstgroei van multinationals komt de laatste jaren uit Emerging Markets.
   
   Uiteraard is investeren in Emerging Markets moeilijker omdat je de lokale situatie niet of veel minder goed kent. Aan de andere kant zijn er veel beleggingsfondsen op dat gebied en kan je er ook voor kiezen om te beleggen om multinationals die een aanzienlijk en groeiend deel van hun omzet in Emerging Markets hebben. In Nederland zet ASML bijvoorbeeld vrij veel af in Azie. Maar ook sommige fabrikanten van levensmiddelen zoals Unilever, Nestle en Heineken hebben aanzienlijke en groeiende percentages van hun omzet in Emerging Markets.
   
   Nog even terug naar onze patrotistische vrienden; ik heb het gevoel dat die vaak wel met een heel gekleurde bril naar de wereld kijken. De grondslagen van de Amerikaanse economie zijn zeer zwak. De feiten zijn bekend; hoge overheidstekorten en een zeer hoge staatsschuld, een zeer zwakke netto-vermogenspositie van huishoudens die bovendien nog steeds verslechterd, grote tekorten op handelsbbalans en lopende rekening en een onopgeloste geklapte huizenbubbel.
   
   Indien er zoveel produktie terug wordt verplaatst naar de VS, zou je dat moeten zien in een drastisch teruglopend tekort op de handelsbalans. Is dat inderdaad het geval? Het is in ieder geval de laatste 30 jaar nooit gebeurd. Ook is het de vraag of zo'n ontwikkeling, hoewel in principe positief, blijvend is.
   Dat verhaal van het schaliegas klinkt interessant en is dat economisch en prijstechnisch misschien ook wel. Ook hierbij weer de vraag, zijn de Amerikaanse importen van olie en gas verminderd? Tweede aantekening; schaliegas is geen duurzame energie en geen blijvende, duurzame oplossing voor de bestaande energie-problemen. In hoeverre is dit niet weer een olie-industrie-vriendelijke uitstel van de oplossing van het werkelijke probleem?
   
   Tot slot over investeren in Amerika als buitenlander: kort geleden kwam ik gegevens over de handelsbalans en lopende rekening van de VS op de site van The Economist tegen die erop wezen dat Amerikaanse partijen per saldo veel beter verdienen aan hun bezittingen in het buitenland dan buitenlandse partijen aan hun bezittingen in de VS. Simpele voorbeelden zoals Sara Lee en Douwe Egberts (jarenlang de grote winstmaker voor Sara Lee), Numico en Rexall Sundown (bijna ondergang van Numico), de aankopen van Nederlandse banken en verzekeraars in de VS (AbnAmro's dochter in het Midden-Westen die een grote dubieuze hypotheek-portefeuille bleek te hebben), ING (ING Direct met de bekende rampzalige portefeuille mortgage Backed Securrities), Aegon (Amerikaanse verzekeringsbedrijven gekocht)wijzen op zijn zachtst gezegd niet op al teveel succes van buitenlanders met investeringen in de VS. Ook hebben de Japanners die volgens mij in de jaren '60, '70 en '80 veel investeerden in de VS daar volgens mij niet al teveel plezier van beleefd. Het laatste debacle voor de buitenlanders waren natuurlijk de verliezen vanaf 2008. Met investeren in de VS moet je blijkbaar net zo goed heel erg op je hoeden als elders.