Je kunt meer kanten op dan links of rechts

Politiek gezien heb je in de VS twee keuzes: de Democraten of de Republikeinen. Beide hebben zulke verschillende visies, gebaseerd op ver uiteenlopende principes, dat een compromis vaak onmogelijk lijkt.

Ditzelfde probleem doet zich ook vaak voor op het gebied van personal finance en hoe je met je geld omgaat, wanneer je voor belangrijke beslissingen staat. In de financiële wereld moet je vaak uit twee mgelijkheden kiezen. En voor beide keuzes, hoe verschillend ook, valt altijd wel iets te zeggen.

Hoewel het soms onverzoenlijke alternatieven lijken is er, als je héél goed kijkt, vaak toch nog wel een compromis mogelijk, net als in de politiek. De valkuil bij veel keuzes is allen dat ze op de korte termijn heel duidelijk en aantrekkelijk lijken, maar als je niet uitkijkt grote consequenties en (negatieve) gevolgen kunnen hebben voor de toekomst! 

1. We moeten geld sparen EN uitgeven

We worden van alle kanten aangemoedigd om te sparen voor later, voor een beter pensioen. Maar we moeten ook geld uitgeven om (gezonde) economieën draaiende te houden.

Dus wanneer iedereen spaart en geen geld uitgeeft, dan ziet het er niet echt rooskleurig uit voor de economie. En zullen de beurzen mindere goede performances en rendementen geven, wat dan weer gevolgen heeft voor onze spaarinspanningen en uiteindelijk weer ons pensioen.

2. Je hebt een plan nodig, MAAR dat plan kan misschien wijzigen

Al veel jaren probeer ik mensen te overtuigen dat een financieel plan één van de beste beslissingen is op financieel gebied. Maar omdat een plan wordt gebaseerd op bepaalde uitgangspunten, bestaat de kans dat je op enig moment wat aanpassingen moet doorvoeren.

En dat is natuurlijk afhankelijk van wat er allemaal gebeurt in je leven! Daarom blijven sommige mensen twijfelen over het nut van een plan, want: waarom zou ik het doen, als ik weet dat het plan toch weer gaat wijzigen…

3. Teveel risico kan uiterst vervelend zijn, MAAR te weinig risico ook

Extreem van het ene uiterste naar het andere uiterste gaan, is bijna nooit een goed idee. En zeker niet wanneer het over geld gaat. Je moet niet verplicht voor 100% in aandelen belegd zijn om succesvol te zijn.

Continu dat risico willen lopen is ook niet voor iedereen weggelegd. Hetzelfde geldt amdersom: ineens al je aandelen verkopen en volledig in cash gaan om ook niet meer terug in te stappen lijkt op dat moment een laag risico, maar het is eigenlijk een ander soort risico.

Het lijkt soms simpel, maar het blijkt in de praktijk toch moeilijker dan je denkt om je gedrag en beslissingen over geld in goede banen te leiden. Er valt vaak voor beide keuzes iets te zeggen. En afhankelijk van de mogelijke beslissingen is het vaak ongelooflijk moeilijk om te kiezen tussen goede argumenten.

Waarom niet zwart of wit?

Ik schreef in het begin van deze column over de ruimte, hoe klein ook, om compromissen te sluiten. Ik geloof sterk dat de meeste (en misschien wel alle) beslissingen over geld betekenen dat je compromissen (met jezelf) moet sluiten.

Terwijl we gevoelsmatig het liefste zouden zien dat de keuze simpel gewoon of zwart of wit is. Als we moeten kiezen tussen sparen of geld uitgeven, beseffen we dat het één gevolgen heeft voor het andere.

Als ik vandaag spaar, weet ik dat ik vandaag niet dit geld kan uitgeven, maar ik weet ook dat ik morgen (of in de toekomst) bijna zeker meer geld kan uitgeven. Maar kijkend naar behavioral finance en ons gedrag, blijven we onszelf, net als in de politiek, steeds overtuigen van het tegenovergestelde en dat er geen compromis mogelijk is.

Je kunt wèl kiezen!

Dat we eigenlijk maar een beperkte of geen keuze hebben of geen keuze willen maken. Maar ik verzeker je, als het op geld en risico’s aankomt, heb je echt de mogelijkheid om keuzes te maken!

Ben je bereid om te accepteren dat je daarvoor misschien (met jezelf) een compromis moet sluiten? Of blijf je ervan overtuigd dat het alleen maar alles of niets is?